Białoruski patriotyzm według Starego Olsy
Dzień dobry. Naszło mnie coś na wspominanie mojej e-przyjaciółki miłośniczki-lotnictwa. Któregoś razu zaczęła rozmowę o Starym Olsie, białoruskim zespole folkowym, że ma ochotę posłuchać i żebym jej pomógł zdobyć mp3-ki. No i zacząłem szukać, a potem ściągałem wszystko, co byłem w stanie. No i przy okazji już na własny użytek przesłuchiwałem. No i chcąc nie chcąc natrafiłem na to coś, o co jej chyba chodziło, czyli album "Geraiczny epas".
Potem, będąc pod wpływem dopiero co przesłuchanej muzyki, rozsyłałem wybrane utwory po całej swojej rodzinie. Dość powiedzieć, że przy okazji jakiegoś rodzinnego spotkania, mąż siostry teściowej mojego brata wyraził niedowierzanie, że przecież Łukaszenko na coś takiego nie mógł pozwolić. Jeszcze później sprawdziłem co i jak, i okazało się, że faktycznie album został wydany w Białorusi, tzn. Baćka pozwolił, ale jednocześnie artystów wspomagała ambasada USA.
Mnie osobiście interesował nie tyle Baćko lub ambasada USA, lecz raczej tekst śpiewanych pieśni. Na stronie zespołu Stary Olsa w tamtym czasie niczego nie znalazłem. Ale, dzięki Bogu, na jakimś ruskim forum ktoś wyłożył wszystkie teksty (вот вам полная раскладка с диска).
Dzisiaj poprzestaję na "Rycarstwa łsjo syszłosja". Jak Bóg da to i pozostałe piosenki z albumu zamieszczę.
Żeby ułatwić odbiór młodzieży nie znającej cyrylicy, obok tekstu białoruskiego podaję swoją nieudolną transkrypcję. Nie jest to w żadnym razie transkrypcja naukowa, lecz doraźne przepisywanie, z grubsza tak jak słychać! Chodzi po prostu o to, żeby ci, którzy cyrylicy nie znają mogli mieć jakieś wyobrażenie o śpiewanym tekście.
Wstępów, z których można dowiedzieć się coś więcej, nie transkrybuję, szkoda fatygi. Na przykład, osoby naprawdę zainteresowane z łatwością zauważą, że dzisiaj zapodana piosenka, tak naprawdę jest współczesnym białoruskim tłumaczeniem z języka polskiego
Рыцарства ўсё сышлося
Урывак рыцарскай паэмы 1585 г.
Словы Андрэя Рымшы з паэмы “Dziesięćroczna powieść wojennych spraw... Krysztofa Radziwiła...” (“Дзесяцігадовая аповесць ваенных спраў князя Крыштафа Радзівіла”). Паэма выдадзеная ў 1585 г. у Вільні, апісаныя ў ёй падзеі адбываюцца ў 1580 г. Пераклад “Дзесяцігадовай Аповесці...” зроблены ўпершыню і яшчэ не надрукаваны, пераклад з польскай мовы выкананы А.Дзітрыхам і ласкава перададзены гурту “Стары Ольса”. Пераклад паводле: Andrzej Rymsza. Dziesięćroczna powieść wojennych spraw// Archiwum Literackie, 4. Miscellanea Staropolskie. T. XVI. Warszawa, 1972.
Музыка з нотнага зборніка “Piesni Chwal Boskich” Яна Зарэмбы 1558 г. Адаптацыя тэкста да мелодыі выканана З.Сасноўскім.
Андрэй Рымша (каля 1550 – пасля 1595) – вядомы беларускі паэт, пісаў па-старабеларуску і па-польску, заснавальнік у беларускай літаратуры жанру “эпікграм”, прафесійны ваенны, удзельнічаў у многіх бітвах і паходах.
Яго знакамітая рыцарская паэма “Дзесяцігадовая аповесць” прысвечана дыверсійна-экспедыцыйнай выправе войска ВКЛ углыб Масковіі ў 1580 г. пад кіраўніцтвам гетмана Крыштафа Радзівіла. У Аповесці апісваюцца жорскія рэаліі вайны, калі войска ВКЛ праз 10 год няўдалага змагання на сваёй тэрыторыі нарэшце ўступае на землі праціўніка. Рымша ўдзельнічаў ва ўсіх апісаных бітвах і згадвае пра гэта (“што бачылі мы на свае вочы”).
“Песні хвал Боскіх” (іншая назва Брэсцкі канцыянал) – першы друкаваны нотны зборнік не толькі на Беларусі, але і ва Усходняй Еўропе. Брэсцкі канцыянал выдадзены пры фундацыі Радзівілаў у Брэсце ў 1558 г. (перавыдадзены ў Нясвіжы і Вільні). У “Канцыянал” разам з рознымі малітвамі, артыкуламі і настаўленнямі, увайшлі 1- і 4-галосныя песні (каля 100), якія атрымалі шырокае распаўсюджанне ў побыце. Аўтарамі тэкстаў былі вядомыя паэты 16 ст. Тшыцэскі, Зацыус і Семідаліус. Музыку сачынілі кампазітары Вацлаў з Шамотул і Цыпрыян Базылік. Пра аўтарытэт і папулярнасць “Брэсцкага канцыянала” кажа тое, што 38 песень з яго ўвайшлі ў “Дадатак” да “Кракаўскага канцыянала” 1559 г.
Рыцарства ўсё сышлося слаўнае залатое
Да князя Радзівіла ў Селішча Ямское
Rycarswa łsjo syszłosja słałnaje załatoje
Da knjazja Radziwiła ł Seliszcza Jamskoje
Дым ужо за агнішчам ўгору слупом нясецца
Кроў ужо маскавітаў струмянём ліецца
Dym użo za agniszczam łgoru słupom njasiecca
Kroł użo maskawitał strumjaniom liecca
Тры пасткі па ўзлессі ворагі прыхавалі
Скеміўшы тое літвіны з коней пассядалі
Try pastki pa łzliessi woragi pryhawali
Skiemiłszy toje litwiny z koniej passjadali
Ворагаў у засадах, гэтых ды парубілі
Як свіней калолі, у балоце тапілі.
Woragał u zasadah, getyh dy parubili
Jak swiniej kałoli, u bałoce tapili
Але ж наперад паімчаў, гуф літоўскі лепшы
Трапіў у пастку да стральцоў, да стральцоў пярвейшых
Alie ż napierad paimczał, guf litołski liepszy
Trapił u pastku da stralcoł, da stralcoł pjarwiejszyh
Дружныя залпы стральцы, па літвінах пусцілі
Потым нашых вершнікаў на канях парубілі.
Drużnyja załpy stralcy, pa litwinah puscili
Potym naszyh wiersznikał na kaniah parubili
Палеглі слаўны рыцары, Зянкевіч ды Ціхінскі
Быў жа яшчэ забіты там, рыцар Ян Тымінскі
Paliegli słałny rycary, Zjankiewicz dy Cihinski
Był ża jaszcze zabity tam, rycar Jan Tyminski
Ўсе яны служылі ў Ёрдановай роце
Доўг свой Айчыне аддалі рыцарскі ў годнай цноце
Łsie jany służyli ł Jordanowaj roce
Dołg swoj Ajczynie addali rycarski ł godnaj cnoce
Многія князя рыцары праз ворага падманы
Зведалі ран крывавых, цяжкія мелі раны.
Mnogija knjazja rycary praz woraga padmany
Zwiedali ran krywawyh, cjażkija mieli rany
Ды Радзівіла слугі, раны ператрывалі
За кроў забітых літвінаў ворага пакаралі
Dy Radziwiła sługi, rany peratrywali
Za kroł zabityh litwinał woraga pakarali
Шмат хто у бітве з ворагаў там галавы пазбыўся
Ці пад ударам дзіды навек угаманіўся
Szmat hto u bitwie z woragał tam gaławy pazbyłsja
Ci pad udaram dzidy nawiek ugamaniłsja
Секлі баярскія ілбы, секлі і білі многа
Там жа вязалі у палон маскаля ліхога.
Siekli bajarskija iłby, siekli i bili mnoga
Tam ża wjazali u pałon maskalja lihoga
Гетман аплакаў палеглых, годна іх пахаваўшы
Славу героям навякі, гонар ім абяцаўшы
Getman apłakał paliegłyh, godna ih pahawałszy
Sławu gierojam nawjaki, gonar im abjacałszy
Рыцараў ды герояў, войска суправаджала,
Славаю іх апошні шлях годна аздабляла.
Rycarał dy gierojał, wojska suprawadżała,
Sławaju ih aposzni szljah godna azdabljała
Гетман зноў загадаў трубіць, коней зноў асядлаці
Прагне ў сечы лютай зноў маскоўца спаткаці.
Getman znoł zagadał trubic, koniej znoł asiadłaci
Pragnie ł sieczy ljutaj znoł maskołca spatakaci
Potem, będąc pod wpływem dopiero co przesłuchanej muzyki, rozsyłałem wybrane utwory po całej swojej rodzinie. Dość powiedzieć, że przy okazji jakiegoś rodzinnego spotkania, mąż siostry teściowej mojego brata wyraził niedowierzanie, że przecież Łukaszenko na coś takiego nie mógł pozwolić. Jeszcze później sprawdziłem co i jak, i okazało się, że faktycznie album został wydany w Białorusi, tzn. Baćka pozwolił, ale jednocześnie artystów wspomagała ambasada USA.
Mnie osobiście interesował nie tyle Baćko lub ambasada USA, lecz raczej tekst śpiewanych pieśni. Na stronie zespołu Stary Olsa w tamtym czasie niczego nie znalazłem. Ale, dzięki Bogu, na jakimś ruskim forum ktoś wyłożył wszystkie teksty (вот вам полная раскладка с диска).
Dzisiaj poprzestaję na "Rycarstwa łsjo syszłosja". Jak Bóg da to i pozostałe piosenki z albumu zamieszczę.
Żeby ułatwić odbiór młodzieży nie znającej cyrylicy, obok tekstu białoruskiego podaję swoją nieudolną transkrypcję. Nie jest to w żadnym razie transkrypcja naukowa, lecz doraźne przepisywanie, z grubsza tak jak słychać! Chodzi po prostu o to, żeby ci, którzy cyrylicy nie znają mogli mieć jakieś wyobrażenie o śpiewanym tekście.
Wstępów, z których można dowiedzieć się coś więcej, nie transkrybuję, szkoda fatygi. Na przykład, osoby naprawdę zainteresowane z łatwością zauważą, że dzisiaj zapodana piosenka, tak naprawdę jest współczesnym białoruskim tłumaczeniem z języka polskiego
Рыцарства ўсё сышлося
Урывак рыцарскай паэмы 1585 г.
Словы Андрэя Рымшы з паэмы “Dziesięćroczna powieść wojennych spraw... Krysztofa Radziwiła...” (“Дзесяцігадовая аповесць ваенных спраў князя Крыштафа Радзівіла”). Паэма выдадзеная ў 1585 г. у Вільні, апісаныя ў ёй падзеі адбываюцца ў 1580 г. Пераклад “Дзесяцігадовай Аповесці...” зроблены ўпершыню і яшчэ не надрукаваны, пераклад з польскай мовы выкананы А.Дзітрыхам і ласкава перададзены гурту “Стары Ольса”. Пераклад паводле: Andrzej Rymsza. Dziesięćroczna powieść wojennych spraw// Archiwum Literackie, 4. Miscellanea Staropolskie. T. XVI. Warszawa, 1972.
Музыка з нотнага зборніка “Piesni Chwal Boskich” Яна Зарэмбы 1558 г. Адаптацыя тэкста да мелодыі выканана З.Сасноўскім.
Андрэй Рымша (каля 1550 – пасля 1595) – вядомы беларускі паэт, пісаў па-старабеларуску і па-польску, заснавальнік у беларускай літаратуры жанру “эпікграм”, прафесійны ваенны, удзельнічаў у многіх бітвах і паходах.
Яго знакамітая рыцарская паэма “Дзесяцігадовая аповесць” прысвечана дыверсійна-экспедыцыйнай выправе войска ВКЛ углыб Масковіі ў 1580 г. пад кіраўніцтвам гетмана Крыштафа Радзівіла. У Аповесці апісваюцца жорскія рэаліі вайны, калі войска ВКЛ праз 10 год няўдалага змагання на сваёй тэрыторыі нарэшце ўступае на землі праціўніка. Рымша ўдзельнічаў ва ўсіх апісаных бітвах і згадвае пра гэта (“што бачылі мы на свае вочы”).
“Песні хвал Боскіх” (іншая назва Брэсцкі канцыянал) – першы друкаваны нотны зборнік не толькі на Беларусі, але і ва Усходняй Еўропе. Брэсцкі канцыянал выдадзены пры фундацыі Радзівілаў у Брэсце ў 1558 г. (перавыдадзены ў Нясвіжы і Вільні). У “Канцыянал” разам з рознымі малітвамі, артыкуламі і настаўленнямі, увайшлі 1- і 4-галосныя песні (каля 100), якія атрымалі шырокае распаўсюджанне ў побыце. Аўтарамі тэкстаў былі вядомыя паэты 16 ст. Тшыцэскі, Зацыус і Семідаліус. Музыку сачынілі кампазітары Вацлаў з Шамотул і Цыпрыян Базылік. Пра аўтарытэт і папулярнасць “Брэсцкага канцыянала” кажа тое, што 38 песень з яго ўвайшлі ў “Дадатак” да “Кракаўскага канцыянала” 1559 г.
Рыцарства ўсё сышлося слаўнае залатое
Да князя Радзівіла ў Селішча Ямское
Rycarswa łsjo syszłosja słałnaje załatoje
Da knjazja Radziwiła ł Seliszcza Jamskoje
Дым ужо за агнішчам ўгору слупом нясецца
Кроў ужо маскавітаў струмянём ліецца
Dym użo za agniszczam łgoru słupom njasiecca
Kroł użo maskawitał strumjaniom liecca
Тры пасткі па ўзлессі ворагі прыхавалі
Скеміўшы тое літвіны з коней пассядалі
Try pastki pa łzliessi woragi pryhawali
Skiemiłszy toje litwiny z koniej passjadali
Ворагаў у засадах, гэтых ды парубілі
Як свіней калолі, у балоце тапілі.
Woragał u zasadah, getyh dy parubili
Jak swiniej kałoli, u bałoce tapili
Але ж наперад паімчаў, гуф літоўскі лепшы
Трапіў у пастку да стральцоў, да стральцоў пярвейшых
Alie ż napierad paimczał, guf litołski liepszy
Trapił u pastku da stralcoł, da stralcoł pjarwiejszyh
Дружныя залпы стральцы, па літвінах пусцілі
Потым нашых вершнікаў на канях парубілі.
Drużnyja załpy stralcy, pa litwinah puscili
Potym naszyh wiersznikał na kaniah parubili
Палеглі слаўны рыцары, Зянкевіч ды Ціхінскі
Быў жа яшчэ забіты там, рыцар Ян Тымінскі
Paliegli słałny rycary, Zjankiewicz dy Cihinski
Był ża jaszcze zabity tam, rycar Jan Tyminski
Ўсе яны служылі ў Ёрдановай роце
Доўг свой Айчыне аддалі рыцарскі ў годнай цноце
Łsie jany służyli ł Jordanowaj roce
Dołg swoj Ajczynie addali rycarski ł godnaj cnoce
Многія князя рыцары праз ворага падманы
Зведалі ран крывавых, цяжкія мелі раны.
Mnogija knjazja rycary praz woraga padmany
Zwiedali ran krywawyh, cjażkija mieli rany
Ды Радзівіла слугі, раны ператрывалі
За кроў забітых літвінаў ворага пакаралі
Dy Radziwiła sługi, rany peratrywali
Za kroł zabityh litwinał woraga pakarali
Шмат хто у бітве з ворагаў там галавы пазбыўся
Ці пад ударам дзіды навек угаманіўся
Szmat hto u bitwie z woragał tam gaławy pazbyłsja
Ci pad udaram dzidy nawiek ugamaniłsja
Секлі баярскія ілбы, секлі і білі многа
Там жа вязалі у палон маскаля ліхога.
Siekli bajarskija iłby, siekli i bili mnoga
Tam ża wjazali u pałon maskalja lihoga
Гетман аплакаў палеглых, годна іх пахаваўшы
Славу героям навякі, гонар ім абяцаўшы
Getman apłakał paliegłyh, godna ih pahawałszy
Sławu gierojam nawjaki, gonar im abjacałszy
Рыцараў ды герояў, войска суправаджала,
Славаю іх апошні шлях годна аздабляла.
Rycarał dy gierojał, wojska suprawadżała,
Sławaju ih aposzni szljah godna azdabljała
Гетман зноў загадаў трубіць, коней зноў асядлаці
Прагне ў сечы лютай зноў маскоўца спаткаці.
Getman znoł zagadał trubic, koniej znoł asiadłaci
Pragnie ł sieczy ljutaj znoł maskołca spatakaci
0
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Ale współczesna Białoruś to naprawdę wielka niewiadoma. Czasem mam wrażenie, że więcej wiemy o Korei Pn niż o tym, co za miedzą.
Constitutionnel coś raz pisał o Litwinach,
Ale w innych gazetach francuskich ni słowa.”
Tylko turbojagiellonizm!
Аршанская бітва 1514 г.
Вершаваная аповесць 1582 г.
Словы Мацея Стрыйкоўскага (“Хроніка польская, літоўская, жамойцкая і ўсяе Русі” (1582), пераклад з польскай мовы А.Дзітрыха). У Хроніцы М.Стрыйкоўскага назва гучыць як “Слаўная бітва з Масквою”. Музыка народная – мелодыя народнай песні “Куды едзеш, Рамане?”. Але аналагі гэтай мелодыі можна сустрэць сярод нямецкай музыкі 16 ст. Адаптацыя тэкста да мелодыі выканана З.Сасноўскім.
Разам гетманы свае, Гэй польскі ды літоўскі
Моц з’яднаўшы на бітву, Гэй прыцягнулі войскі
Razam getmany swaje, Hej polski dy litołski
Moc z'jadnałszy na bitwu, Hej prycjagnuli wojski
Ды за Воршу колькі міль, Гэй дзе цячэ Крапіўна
Дзе маскоўскі быў пагром, Гэй помны незабыўна
Dy za Worszu kolki mil, Hej dze cjacze Krapiłna
Dze maskołski był pagrom, Hej pomny nezabyłna
Рушыць на літву масква, Гэй Канстанцін жа смела
Даў рашучы ім адпор, Гэй бо чыніў умела.
Ruszyc na litwu maskwa, Hej Kanstancin ża smieła
Dał raszuczy im adpor, Hej bo czynił umieła
Так літвінаў князь натхніў, Гэй моцна, красамоўна
Што нясецца прэч масква, Гэй прэцца стрымгалоўна
Tak litwinał knjaź natchnił, Hej mocna, krasamołna
Szto niasiecca precz maskwa, Hej precca strymgałołna
Аж палякі колюць, б’юць, Гэй дзідамі заўзята
Свішчуць стрэлы, зброі звон, Гэй бразгатанне латаў
Aż paljaki koljuc, b'juc, Hej dzidami załziata
Swiszczuc streły, zbroi zwon, Hej brazgatannie łatał
Коней літвіны гналі, Гэй за масквой імчалі
Дзе спаткалі люта там, Гэй як жывёл рубалі
Koniej litwiny gnali, Hej za maskwoj imczali
Dze spatkali ljuta tam, Hej jak żywioł rubali
Добра воі пешыя, Гэй тут дапамагалі
Бо маскоўцаў шмат з рушніц, Гэй дужа шмат паклалі
Dobra woi pieszyja, Hej tut dapamagali
Bo maskołcał szmat z rusznic, Hej duża szmat pakłali
Ды гарматы Канстанцін, Гэй загадаў схаваці
Каб маскоўцаў потым тых, Гэй на ражон узняці
Dy garmaty Kanstancin, Hej zagadał schawaci
Kab maskołcał potym tyh, Hej na rażon uzniaci
Канстанціна ваяры, Гэй у бакі звярнулі
А гарматы па маскве, Гэй ды з кустоў пальнулі
Kanstancina wajary, Hej u baki zwiarnuli
A garmaty pa maskwie, Hej dy z kustoł palnuli
Ядры гучна выючы, Гэй шмат масквы паклалі
Бо растрэлу гэткага, Гэй тыя не чакалі
Jadry guczna wyjuczy, Hej szmat maskwy pakłali
Bo rastrełu getkaga, Hej tyja nie czakali
Звон і крыкі, сечы трэск, Гэй пылу хмара ўстала
Ды фартуна зноў Літву, Гэй зноў Літву абрала
Zwon i kryki, sieczy tresk, Hej pyłu hmara łstała
Dy fartuna znoł Litwu, Hej znoł Litwu abrała
Рубіць, крышыць, б’е маскву, Гэй дзідамі збівае
Кроў забітых струмянём, Гэй з чэраваў сцякае
Rubic, kryszyc, b'je maskwu, Hej dzidami zbiwaje
Kroł zabityh strumjaniom, Hej z czerawał scjakaje
Тут палякі рушылі, Гэй з дзідамі даўгімі
Ды і гетман Радзівіл, Гэй Радзівіл быў з імі
Tut paljaki ruszyli, Hej z dzidami dałgimi
Dy i getman Radziwił, Hej Radziwił był z imi
Разам з сотняй казакоў, Гэй ды маскву грамілі
Пыху ім ранейшую, Гэй неўзабаве збілі
Razam z sotnjaj kazakoł, Hej dy maskwu gramili
Pychu im raniejszuju, Hej niełzabawie zbili
Тая бітва лютая, Гэй цэлы дзень трывала
Аж пакуль маскоўцаў тых, Гэй ноч пашкадавала
Taja bitwa liutaja, Hej ceły dzien trywała
Aż pakul maskołcał tyh, Hej nocz paszkadawała
Так Літва з палякамі, Гэй мужна ваявалі
Славе продкаў навякі, Гэй гонар аказалі.
Tak Litwa z paljakami, Hej mużna wajawali
Sławie prodkał nawjaki, Hej gonar akazali
Tak oba hetmanowie Litewski z Koronnym,
Ciągnęli spólną mocą w porządku ogromnym,
Za Orszą cztery mile gdzie Kropiwna płynie,
Stanęli, gdzie Moskiewskim pogromem włość słynie.
Jak kto ma ochotę obejrzeć całość, proszę tutaj
https://books.google.pl/books?id=86dDAAAAYAAJ&pg=PA380#v=onepage&q&f=false
Oni są pęknięci, gdy rozmawiasz z zwolennikami opozycji i miłośnikami świętego spokoja, to wraca epoka Gierka z jej schizofrenią (czyli M-3, maluch i wczasy w Warnie jako szczyt ale do osiągnięcia dla względnie posłusznych oraz brutalne represje dla fikających).
Młodsze pokolenie 'odnajduje' polskie lub niemieckie korzenie i stara się wiać, tej fali nie widać bo bierzemy ich za ukraińców ale po chwili rozmowy się przyznają skąd pochodzą.
EDIT
Dodać tylko należy, że to również na podstawie kroniki Stryjkowskiego
EDIT: Napisane jest tam, że wariant białoruski to mieszanka cerkiewno-słowiańskiego i staro-białoruskiego ... spoglądam i mam wątpliwości. Powiedziałbym raczej, że fonetycznie przepisane z polskiego.
“Песнь о велебной девици панне Марии”
(Багародзіца)
Вайсковы духоўны гімн 14-16 стст.
Словы і музыка невядомага аўтара 13-15 стст. Словы беларускага варыянта “Багародзіцы” запісаны ў 1529 г. у І-м Статуце ВКЛ. Беларускі варыянт напісаны на змешанай царкоўнаславянска-старабеларускай мове. Музыка Багародзіцы – 1408 г. са “Зборніка лацінскіх казанняў”, складзенага Матэушам з Грохова (захоўваецца ў Ягелонскай бібліятэцы ў Кракаве – сігн. № 1619).
Словы беларускага варыянта 1529 г. выкарыстаны без зменаў. Ніжэй пададзена напісанне паводле Статута ВКЛ 1529 г. (Архіў “Асалінэум”, Вроцлаў, Польшча). Для выканання абраны толькі 2 слупкі, у Статуце – 17 слупкоў. Тэкст у архіве скапіраваны і ласкава перададзены гурту “Стары Ольса” спадарыняй Ганнай Несцеравай.
Першыя апісанні песні адносяцца да Грунвальда – на пачатку бітвы ўсё войска Літоўскае і Польскае заспявала “Багародзіцу”, а потым патрасаючы дзідамі рушыла ў бітву (Хроніка Яна Длугаша). Багародзіца спявалася перад бітвамі войскам ВКЛ, на цырымоніях і ўрачыстасцях, пры пахаванні і асвяшчэнні беларускіх святых, з 15 ст. перароблена палякамі, якія зрабілі яе гімнам і Кароны Польскай. З 15 ст. “Багародзіцу” называлі “Песняй Айчыны”, ужо тады яе лічылі вельмі старой. Наяўнасць вершаванага тэкста выразна адносіць “Багародзіцу” да гімнаў, а не да малітваў. “Багародзіца” заснавана на мелодыі песеннага складу, блізкага да народнага.
Бога родзіцо/ дзевіцэ
богославена
Марыя
У твекго сына/ кгосподзіна
матко зволена
Марыя
Зычы ж нам спусці ж нам
Кірыяэлейзон
Твекго сына/ крэсціцеля
збавіцеля
Услыш глосы
Напэлніж мыслі
Чловечэ
Слыш молітвы/ як жэ просімы
дай на свеце
Збожный прэбыт
По жывоце
Райскій побыт
Кірыяэлейзон
Пѣснь ώ вєлєбнои дѣвици паннѣ марии
Бога родзицо дѣвицє богославєна мари"
Оy твєкго сына кгосподина матко zволєна мари"
ZыYиж намъ спyстиж нам кири"лєиzон
Ттвєкго сына крєститєл# zбавитєл#
Оyслыш кглосы напєлниж мысли YловєYє
Слыш молитвы "кжє мы просимы дай на свѣтє zбожныи прєбыт по животє райскии побыт кирилєиzон