Kolega Trep wrzucił u Cyrusa wywiad z prof. Chrostowskim. Tutaj fragment:
Tymczasem episkopat we Włoszech wprowadził zmianę w modlitwie „Chwała na wysokości Bogu”. Zamiast słów: „pokój ludziom dobrej woli”, katolicy w tym kraju będą odmawiać: „pokój ludziom umiłowanym przez Pana”. Skąd ta zmiana?
„Gloria in excelsis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis” – tak brzmią początkowe słowa tego pięknego hymnu w języku łacińskim. A więc drugi człon: „pokój ludziom dobrej woli” znaczy: pokój ludziom dobrym, którzy mają wolę pełnienia Bożych przykazań i tym samym spełniania wyrażonej w nich Bożej woli. Wydaje się, że to zupełnie zrozumiałe.
Być może daleko posunięta laicyzacja życia religijnego i pobożności udzieliła się w tym przypadku także biskupom, którzy wyszli z nową propozycją. Ale zanim ona się przyjmie, co wcale nie jest pewne, to i ta nowa propozycja wymaga wyjaśnienia i uzasadnienia.
Czy słowa: „ludzie umiłowani przez Pana” nie są teologicznie rzecz biorąc bardziej właściwe niż słowa: „ludzie dobrej woli”? W nowej formule pojawia się bądź co bądź Pan Bóg.
Ale tu chodzi o dobrą wolę, która stanowi współuczestnictwo w trzeciej prośbie Modlitwy Pańskiej: „bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Ludzie dobrej woli to ci, którzy poznając i pełniąc wolę Bożą, przybliżają Królestwo Boże.
Być może w ostatecznym rozrachunku, gdyby się bardziej w to zagłębić, dotychczasowa forma modlitewna pokrywa się z nową, czyli chodzi o to samo, tyle że użyto innych słów. „Ludzie umiłowani przez Pana” to ci, którzy pełnią Jego wolę.
Komentarz
Tymczasem episkopat we Włoszech wprowadził zmianę w modlitwie „Chwała na wysokości Bogu”. Zamiast słów: „pokój ludziom dobrej woli”, katolicy w tym kraju będą odmawiać: „pokój ludziom umiłowanym przez Pana”. Skąd ta zmiana?
„Gloria in excelsis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis” – tak brzmią początkowe słowa tego pięknego hymnu w języku łacińskim. A więc drugi człon: „pokój ludziom dobrej woli” znaczy: pokój ludziom dobrym, którzy mają wolę pełnienia Bożych przykazań i tym samym spełniania wyrażonej w nich Bożej woli. Wydaje się, że to zupełnie zrozumiałe.
Być może daleko posunięta laicyzacja życia religijnego i pobożności udzieliła się w tym przypadku także biskupom, którzy wyszli z nową propozycją. Ale zanim ona się przyjmie, co wcale nie jest pewne, to i ta nowa propozycja wymaga wyjaśnienia i uzasadnienia.
Czy słowa: „ludzie umiłowani przez Pana” nie są teologicznie rzecz biorąc bardziej właściwe niż słowa: „ludzie dobrej woli”? W nowej formule pojawia się bądź co bądź Pan Bóg.
Ale tu chodzi o dobrą wolę, która stanowi współuczestnictwo w trzeciej prośbie Modlitwy Pańskiej: „bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Ludzie dobrej woli to ci, którzy poznając i pełniąc wolę Bożą, przybliżają Królestwo Boże.
Być może w ostatecznym rozrachunku, gdyby się bardziej w to zagłębić, dotychczasowa forma modlitewna pokrywa się z nową, czyli chodzi o to samo, tyle że użyto innych słów. „Ludzie umiłowani przez Pana” to ci, którzy pełnią Jego wolę.
https://www.tapatalk.com/groups/pismejker/nie-b-d-ukrywa-ze-li-mnie-t6709-s440.html#p138563
> de la guarda riera