Mordechlaj_Mashke napisal(a): Wow, ciekawe1 ale ja myślę, że to jakiś bałach. Krowa matka? Seriously? O choinka! (tyż tam jest wspomniana)
Wiesz pan, też bym się dziwował prima facie, ale w Indiach nadal się szwendają święte krowy, zaś Weles, o którym czytam, że u Czechitów zwali tak zwykłego szejtana, był szpeniem od bydła właśnie. Rogi Mojżesza to prawda. No, skleja się to.
W Czechach istnieje lokalna legenda związana ze świętymi Cyrylem i Metodym, wedle której Radogost był czczony na górze Radhošť. Według tej legendy Cyryl i Metody postanowili udać się na górę z misją chrystianizacyjną. Wyruszyli do Radhošť z Velehradu przez Zašovą, gdzie chrzcili ludzi. Gdy zbliżali się do góry, z daleka usłyszeli dźwięki instrumentów muzycznych i śpiew. Gdy dotarli na górę, ujrzeli pogańskie obrzędy, którym przewodził książę Radoch. Gdy książę dowiedział się o przybyszach, którzy umniejszali bogom pogańskim, zaczął ganić Cyryla i chciał użyć wobec niego siły. W tym momencie wokół krzyża trzymanego przez Cyryla pojawił się blask – Cyryl zaczął mówić o „jedynym prawdziwym bogu” i bogach pogańskich jako „wymyśle piekielnym”. Następnie rozległ się hałas i grzmot i wszystkie posągi bogów rozpadły się na tysiąc kawałków. Później w miejscu, gdzie stała wspaniała świątynia i bałwan Radogosta, święci postawili krzyż[49].
Legenda ta często pojawia się w publikacjach dotyczących góry i, mimo że opowieść ta została wielokrotnie obalona, pojawiała się u niektórych autorów i w folklorze. Legenda ta po raz pierwszy pojawia się w 1710 r. w Sacra Moraviae historia sive Vita S. Cyrilli et Methodii autorstwa proboszcza Jana Jiříego Středovskiego. W rozdziale poświęconym nazwie góry i jej pochodzeniu powołuje się na zeznanie pewnego kapłana, według którego wśród ludzi krąży legenda o bogu o tej samej nazwie, który stał na szczycie góry i został obalony przez misjonarzy. Na tej podstawie Středovský stworzył barwną historię o tłumie czcicieli i pogańskich obrzędach na górze. Brak też jakichkolwiek przesłanek archeologicznych czy historiograficznych potwierdzających, by tereny góry mocno porośnięte lasem były dawniej zasiedlone[50].
Nie wiem jak tam Radogoszcz, ale Światowid Arkoński znany był z tego, że lubiał pożywać miód z rogu -- jak się zdaje, ustami swoich najlepszych przedstawicieli.
Co do 'rogatego' Mojżesza, to tłumacz walnął babola i hebrajskie 'qaran' zamiast 'lśnić, promienić ' przetłumaczył jako 'rogaty, wypuszczać rogi'.
Tych baboli jest mnóstwo, a najteologiczniejsza jest w psalmie, który Zbawiciel rozpoczął na krzyżu. Tylko w żydowskiej wersji jest o 'ręce lwa', a w krześcijańskich stoi 'przebita ręka' ("przebodli mu dłonie").
romeck napisal(a): Co do 'rogatego' Mojżesza, to tłumacz walnął babola i hebrajskie 'qaran' zamiast 'lśnić, promienić ' przetłumaczył jako 'rogaty, wypuszczać rogi'.
Tych baboli jest mnóstwo, a najteologiczniejsza jest w psalmie, który Zbawiciel rozpoczął na krzyżu. Tylko w żydowskiej wersji jest o 'ręce lwa', a w krześcijańskich stoi 'przebita ręka' ("przebodli mu dłonie").
Lisicki (nie wiem na ile można mu wierzyć) mówił, że żydzi celowo to zmienili, bo ten psalm za bardzo się z Panem Jezusem kojarzył.
A to qaran to było dlatego, że w hebrajskim nie ma samogłosek i tam było qrn i Hieronim domyślił qaran zamiast qeren (albo na odwrót). Było już o tym pisane.
romeck napisal(a): Co do 'rogatego' Mojżesza, to tłumacz walnął babola i hebrajskie 'qaran' zamiast 'lśnić, promienić ' przetłumaczył jako 'rogaty, wypuszczać rogi'.
Tych baboli jest mnóstwo, a najteologiczniejsza jest w psalmie, który Zbawiciel rozpoczął na krzyżu. Tylko w żydowskiej wersji jest o 'ręce lwa', a w krześcijańskich stoi 'przebita ręka' ("przebodli mu dłonie").
Lisicki (nie wiem na ile można mu wierzyć) mówił, że żydzi celowo to zmienili, bo ten psalm za bardzo się z Panem Jezusem kojarzył.
A to qaran to było dlatego, że w hebrajskim nie ma samogłosek i tam było qrn i Hieronim domyślił qaran zamiast qeren (albo na odwrót). Było już o tym pisane.
I tak i nie. Chodzi o literkę co dla jednych wygląda jak 'i' a dla innych jak 'j' , przecież Pisma były pisane, a nie drukowane i faktycznie w jednym z rękopisów starożytnych jest przepisane jako "lew". Natomiast najstarszy najstarszy istniejący rękopis ma "przebić", ale pochrześcijańscy Żydzi go nie uznają... źródło: →https://youtube.com/@Marcin.Majewski (ale nie pamiętam na którym wykładzie)
X. prof. Chrostowski twierdzi, że jest to właśnie przykład, ze "przekład z języków oryginalnych" nie zawsze jest bliższy oryginałowi w ogóle, bo często jako wyjściowy tekst hebrajski brano wariant masorecki https://pl.wikipedia.org/wiki/Tekst_masorecki który jest sporo późniejszy (za Wiki: "Ostatecznie więc treść oraz forma tekstu masoreckiego były przekazywane przez rabinów w długotrwałym procesie trwającym od I wieku do około 950 roku n.e.") niż Septuaginta (greckie tłumaczenie ST dokonane stopniowo pomiędzy 250 a 150 rokiem p.n.e. w Aleksandrii). Mówił to właśnie w kontekście tłumaczenia Psalmu 22 "Przebodli ręce i nogi moje" .Po odkryciu rękopisów w Qumran to w ogóle wyszło że wersja masorecka jest błędna. Tutaj jest to dobrze wyłożone:https://bogzyje.pl/psalm-22-czy-slowa-o-ukrzyzowaniu-sfalszowano/
Tego bracia Żydzi nigdy nie przyznają ale przez stulecia język hebrajski a zwłaszcza pismo hebrajskie po prostu zapomnieli i kanon masorecki jako pismo został po prostu wynaleziony w X wieku a treść została przetłumaczona z Septuaginty, Wulgaty i arabskich tłumaczeń. Więc jeśli szukamy oryginalnej Biblii, najbliższa tego będzie Septuaginta.
Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli? na kimże się ramię Pańskie objawiło? On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca4 uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie5. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich.
Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało.
Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami.
los napisal(a): Tego bracia Żydzi nigdy nie przyznają ale przez stulecia język hebrajski a zwłaszcza pismo hebrajskie po prostu zapomnieli i kanon masorecki jako pismo został po prostu wynaleziony w X wieku a treść została przetłumaczona z Septuaginty, Wulgaty i arabskich tłumaczeń. Więc jeśli szukamy oryginalnej Biblii, najbliższa tego będzie Septuaginta.
Dzięki Trepie za polecenie - arcyciekawy materiał. Zresztą cała seria "Chrześcijaństwo, a judaizm rabiniczny" ląduje w kolejce do koniecznego odsłuchania.
Potwierdzam. Arcyciekawy. Tytuł trochę mylący. Odsłuchałem na razie 5 wykładów i jeszcze o tym nie było - to jest cały czas wstęp, ale bardzo porządkujący.
Największą wartością wykładów x. prof. (a jest tych wartości wiele), jest to, że nie jest to czysta wiedza, ale każdy jego wykład jest ewangelizujący.
los napisal(a): Tego bracia Żydzi nigdy nie przyznają ale przez stulecia język hebrajski a zwłaszcza pismo hebrajskie po prostu zapomnieli i kanon masorecki jako pismo został po prostu wynaleziony w X wieku a treść została przetłumaczona z Septuaginty, Wulgaty i arabskich tłumaczeń. Więc jeśli szukamy oryginalnej Biblii, najbliższa tego będzie Septuaginta.
Tutaj o tym (mniej więcej od 22 minuty)
X. Chrostowski nie mówi o tym, że masoreckie pismo hebrajskie jest różne od antycznego i w pewnym momencie starsi bracia w wieży po prostu stracili zdolność czytania oryginału i na nowo musieli sobie Pięcioksiąg napisać korzystając głównie właśnie z Septuaginty.
Żaden Żyd tego nie powie podobnie jak żaden nie wyjaśni skąd się wzięło takie fajne żydowskie święto Chanuka.
Musieli by w tym celu powołać się na Księgi Machabejskie...których nie uznają. Ks. Chrostowski ciekawie mówi, że Grecy to jedyna chrześcijańska nacja na świecie, która nie musiała dokonywać tłumaczeµ Pisma, Septuaginta powstała wszak pomiędzy 250 a 150 rokiem p.n.e.
Komentarz
Ktoś coś? Może autor/ka?
Będę zobowiązany
http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,10308
Krowa matka? Seriously?
O choinka! (tyż tam jest wspomniana)
👣
🐾
🐾
A na brak tolerancji laktozy jest kilka sposobów, wyliczam: ser, jogurt, kefir. Hindusi laktozy może i nie trawią ale w serach i jogurtach gustują.
Radegast
Rogi i piersi
i róg do picia
W Czechach istnieje lokalna legenda związana ze świętymi Cyrylem i Metodym, wedle której Radogost był czczony na górze Radhošť. Według tej legendy Cyryl i Metody postanowili udać się na górę z misją chrystianizacyjną. Wyruszyli do Radhošť z Velehradu przez Zašovą, gdzie chrzcili ludzi. Gdy zbliżali się do góry, z daleka usłyszeli dźwięki instrumentów muzycznych i śpiew. Gdy dotarli na górę, ujrzeli pogańskie obrzędy, którym przewodził książę Radoch. Gdy książę dowiedział się o przybyszach, którzy umniejszali bogom pogańskim, zaczął ganić Cyryla i chciał użyć wobec niego siły. W tym momencie wokół krzyża trzymanego przez Cyryla pojawił się blask – Cyryl zaczął mówić o „jedynym prawdziwym bogu” i bogach pogańskich jako „wymyśle piekielnym”. Następnie rozległ się hałas i grzmot i wszystkie posągi bogów rozpadły się na tysiąc kawałków. Później w miejscu, gdzie stała wspaniała świątynia i bałwan Radogosta, święci postawili krzyż[49].
Legenda ta często pojawia się w publikacjach dotyczących góry i, mimo że opowieść ta została wielokrotnie obalona, pojawiała się u niektórych autorów i w folklorze. Legenda ta po raz pierwszy pojawia się w 1710 r. w Sacra Moraviae historia sive Vita S. Cyrilli et Methodii autorstwa proboszcza Jana Jiříego Středovskiego. W rozdziale poświęconym nazwie góry i jej pochodzeniu powołuje się na zeznanie pewnego kapłana, według którego wśród ludzi krąży legenda o bogu o tej samej nazwie, który stał na szczycie góry i został obalony przez misjonarzy. Na tej podstawie Středovský stworzył barwną historię o tłumie czcicieli i pogańskich obrzędach na górze. Brak też jakichkolwiek przesłanek archeologicznych czy historiograficznych potwierdzających, by tereny góry mocno porośnięte lasem były dawniej zasiedlone[50].
Tych baboli jest mnóstwo, a najteologiczniejsza jest w psalmie, który Zbawiciel rozpoczął na krzyżu. Tylko w żydowskiej wersji jest o 'ręce lwa', a w krześcijańskich stoi 'przebita ręka' ("przebodli mu dłonie").
A to qaran to było dlatego, że w hebrajskim nie ma samogłosek i tam było qrn i Hieronim domyślił qaran zamiast qeren (albo na odwrót). Było już o tym pisane.
Chodzi o literkę co dla jednych wygląda jak 'i' a dla innych jak 'j' , przecież Pisma były pisane, a nie drukowane i faktycznie w jednym z rękopisów starożytnych jest przepisane jako "lew". Natomiast najstarszy najstarszy istniejący rękopis ma "przebić", ale pochrześcijańscy Żydzi go nie uznają...
źródło: →https://youtube.com/@Marcin.Majewski (ale nie pamiętam na którym wykładzie)
Tutaj jest to dobrze wyłożone:https://bogzyje.pl/psalm-22-czy-slowa-o-ukrzyzowaniu-sfalszowano/
Nie kojarzy im się?
Któż uwierzy temu, cośmy usłyszeli?
na kimże się ramię Pańskie objawiło?
On wyrósł przed nami jak młode drzewo
i jakby korzeń z wyschniętej ziemi.
Nie miał On wdzięku ani też blasku,
aby na Niego popatrzeć,
ani wyglądu, by się nam podobał.
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,
Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,
jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa,
wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic.
Lecz On się obarczył naszym cierpieniem,
On dźwigał nasze boleści,
a myśmy Go za skazańca4 uznali,
chłostanego przez Boga i zdeptanego.
Lecz On był przebity za nasze grzechy,
zdruzgotany za nasze winy.
Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas,
a w Jego ranach jest nasze zdrowie5.
Wszyscyśmy pobłądzili jak owce,
każdy z nas się obrócił ku własnej drodze,
a Pan zwalił na Niego
winy nas wszystkich.
Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić,
nawet nie otworzył ust swoich.
Jak baranek na rzeź prowadzony,
jak owca niema wobec strzygących ją,
tak On nie otworzył ust swoich.
Po udręce i sądzie został usunięty;
a kto się przejmuje Jego losem?
Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących;
za grzechy mego ludu został zbity na śmierć.
Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi,
i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem,
chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy
i w Jego ustach kłamstwo nie postało.
Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem.
Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy,
ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży
a wola Pańska spełni się przez Niego.
Po udrękach swej duszy,
ujrzy światło i nim się nasyci.
Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu,
ich nieprawości On sam dźwigać będzie.
Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy,
i posiądzie możnych jako zdobycz,
za to, że Siebie na śmierć ofiarował
i policzony został pomiędzy przestępców.
A On poniósł grzechy wielu,
i oręduje za przestępcami.
Największą wartością wykładów x. prof. (a jest tych wartości wiele), jest to, że nie jest to czysta wiedza, ale każdy jego wykład jest ewangelizujący.
Żaden Żyd tego nie powie podobnie jak żaden nie wyjaśni skąd się wzięło takie fajne żydowskie święto Chanuka.