I can hear her heart beat for a thousand miles
And the heavens open every time she smiles
And when I come to her that's where I belong
Yet I'm running to her like a river's song
She gives me love, love, love, love, crazy love
She gives me love, love, love, love, crazy love
She's got a fine sense of humor when I'm feeling low down
And when I come to her when the sun goes down
Take away my trouble, take away my grief
Take away my heartache, in the night like a thief
Yes I need her in the daytime
Yes I need her in the night
Yes I want to throw my arms around her
Kiss her hug her kiss her hug her tight
And when I'm returning from so far away
She gives me some sweet lovin' brighten up my day
Yes it makes me righteous, yes it makes me feel whole
Yes it makes me mellow down in my soul
...
mogę usłyszeć bicie jej serca na odległość tysiąca mil
i niebiosa otwierają się za każdym razem kiedy się uśmiecha
i kiedy do niej przychodzę, to tam właśnie przynależę
a i tak biegnę do niej jak śpiew rzeki
ona daje mi miłość, miłość, miłość, miłość, szaloną miłość...
ona ma świetne poczucie humoru kiedy jestem przygnębiony
i kiedy przychodzę do niej gdy słońce zachodzi
zabiera moje kłopoty, zabiera mój smutek
zabiera moje strapienie w nocy jak złodziej
tak, potrzebuję jej w dzień
tak, potrzebuję jej w nocy
tak, chcę objąć ją swoimi ramionami
pocałować ją, przytulić ją, pocałować i przytulić ją mocno
i kiedy wracam z tak daleka
ona ofiaruje mi słodkie uczucie, rozświetla i ożywia mój dzień
tak, to sprawia że jestem przekonany o słuszności swego postępowania, tak, to sprawia że czuję się kompletny
tak, to sprawia że łagodnieję do głębi duszy
„Pōrando kaiko” (Wspomnienie o Polsce) to wiersz japońskiego poety Naobumi Ochiai. Utwór ten zyskał popularność jako pieśń wojskowa.
Wiersz jest częścią dużego poematu „Kiba ryokō” (Podróż na koniu).Został on napisany aby upamiętnić wyczyn majora Yasumasu Fukushimy, który w lutym 1892 roku odwiedził Polskę podczas swojej konnej wyprawy z Berlina do Władywostoku.
Komentarz
Jakoś mi umkło, ale w zeszłym roku po paru dekadach od rozpadu Classix Nouveaux się zebrali i nagrali płytę:
Brzmi jakby maczał w tym palce Bear McCreary
Czasu się nie cofnie.
Van the Man.
I can hear her heart beat for a thousand miles
And the heavens open every time she smiles
And when I come to her that's where I belong
Yet I'm running to her like a river's song
She gives me love, love, love, love, crazy love
She gives me love, love, love, love, crazy love
She's got a fine sense of humor when I'm feeling low down
And when I come to her when the sun goes down
Take away my trouble, take away my grief
Take away my heartache, in the night like a thief
Yes I need her in the daytime
Yes I need her in the night
Yes I want to throw my arms around her
Kiss her hug her kiss her hug her tight
And when I'm returning from so far away
She gives me some sweet lovin' brighten up my day
Yes it makes me righteous, yes it makes me feel whole
Yes it makes me mellow down in my soul
...
mogę usłyszeć bicie jej serca na odległość tysiąca mil
i niebiosa otwierają się za każdym razem kiedy się uśmiecha
i kiedy do niej przychodzę, to tam właśnie przynależę
a i tak biegnę do niej jak śpiew rzeki
ona daje mi miłość, miłość, miłość, miłość, szaloną miłość...
ona ma świetne poczucie humoru kiedy jestem przygnębiony
i kiedy przychodzę do niej gdy słońce zachodzi
zabiera moje kłopoty, zabiera mój smutek
zabiera moje strapienie w nocy jak złodziej
tak, potrzebuję jej w dzień
tak, potrzebuję jej w nocy
tak, chcę objąć ją swoimi ramionami
pocałować ją, przytulić ją, pocałować i przytulić ją mocno
i kiedy wracam z tak daleka
ona ofiaruje mi słodkie uczucie, rozświetla i ożywia mój dzień
tak, to sprawia że jestem przekonany o słuszności swego postępowania, tak, to sprawia że czuję się kompletny
tak, to sprawia że łagodnieję do głębi duszy
Miszcz harmonijki zagrał religijny hymn:
uwielbiam Van Morrisona i w wersji wczesno folkowej i późniejszej bardziej soulowej:
https://www.tapatalk.com/groups/pismejker/van-t9704.html
Jezdo kompozycja Edwarda Griega.
https://www.instagram.com/reel/C_5LmvHM_mK/?igsh=MXdtN3RsbmF1cTl1bQ==
Fajne
„Pōrando kaiko” (Wspomnienie o Polsce) to wiersz japońskiego poety Naobumi Ochiai. Utwór ten zyskał popularność jako pieśń wojskowa.
Wiersz jest częścią dużego poematu „Kiba ryokō” (Podróż na koniu).Został on napisany aby upamiętnić wyczyn majora Yasumasu Fukushimy, który w lutym 1892 roku odwiedził Polskę podczas swojej konnej wyprawy z Berlina do Władywostoku.
Na 1,5 nawet lepiej brzmi (z napisami):
Jennifer Ostrzega:
Znałem to z wykonania Cohena.
Gdyż jest jego autorstwa, lecz Ostrzega nagrała ją pierwsza, 2 lata przed Konem.