Nie mówię że krótka, ale jak to się w ogóle ma do istoty religii? Rozumiem np. jubileusz Trybunału Konstytucyjnego, bo jest to okazja by podjeść i popić za państwowe. Ale kościelne jubileusze to zwykła tandeta. Okazja, żeby się uroczyście nadąć. Jeszcze może połączone z przechodzeniem przez święte drzwi. No i do tego ta maskotka.
@makos powiedział(a):
Ks. Tomáš Halík o „Amoris laetitia”: Nowy rozdział w dziejach Kościoła
Adhortacja umocniła mnie w głębokim przekonaniu, że razem z papieżem Franciszkiem przyszedł nowy rozdział w dziejach Kościoła i w ogóle chrześcijaństwa. Podobnie, jak przy każdym podobnym przekraczaniu progu (w historii był już ich cały szereg) gasnąca forma katolicyzmu będzie się uparcie bronić. Jestem bardzo ciekawy, na ile kler, szczególnie w krajach postkomunistycznych, jest gotów zrozumieć i przyjąć reformę Franciszka.
Dotychczasowe spory dotoczyły szczególnie „bukłaków”, czyli zewnętrznej struktury: „konserwatyści” chcieli zachować je bez zmian, „progresiści” oczekiwali ratunku dla Kościoła w zmianie struktur. Franciszek pokazuje trzecią możliwość. Jego reforma nie jest głównie reformą struktur instytucji ani definicji doktrynalnych, ale reformą ducha, szczególnie mentalności: nowe wino, które wszakże wymaga nowych bukłaków. (Franciszek ma odwagę zmieniać także struktury instytucjonalne, ale priorytetowa jest zmiana mentalności, ducha.) Zauważalna jest też zmiana języka: adhortacja, w odróżnieniu od wielu kościelnych dokumentów, jest napisana normalnym, a przy tym pięknym, ludzkim językiem.
W obszarze duszpasterstwa rodzin papież przyznał rację tym, którzy na Synodzie zwracali uwagę, iż nie istnieje „rodzina jako taka”. Inna jest rodzina w Afryce, a inna we Francji. W praktyce duszpasterskiej zatem nie da się wszędzie stosować jednej recepty czy błagać centralę o rozwiązania – trzeba naukę Kościoła odważnie i twórczo interpretować w danym kontekście kulturowym. Ta zasada obowiązuje jednak nie tylko w duszpasterstwie rodzin. To rewolucja w teologii pastoralnej, i to ona powinna przynieść zwrot w praktyce duszpasterskiej.
Papież uświadomił sobie, jak pozbawione wrażliwości podejście spowiedników, a szczególnie mechaniczne stosowanie moralnych wymogów encyklik i paragrafów Kodeksu Prawa Kanonicznego w zakresie życia małżeńskiego (nie tylko w obszarze płciowości) głęboko zraniło wielu małżonków. To pozostawiło tragiczne blizny czy wręcz odepchnęło wielu od Kościoła, a niekiedy i od wiary – i za to papież przeprosił. To niezwykle odważny, głęboki i wyzwalający krok od faryzejskiej religii nakazu i zakazu ku życiu w wierze, miłości i wolności.
Dobry pasterz pozostawi 99 owiec i pójdzie szukać tej jednej, zagubionej – powiedział Jezus. Papież Franciszek dodał do tego: Dziś trzeba opuścić tę jedną posłuszną owcę i szukać tych 99 zagubionych! Ci „zagubieni” rozpoznają w nim pasterza „po zapachu owiec”. Adhortacja może być zaproszeniem dla owego „Kościoła poza granicami Kościoła” (dziś być może większego od społeczności lojalnych „praktykujących katolików”), dla „byłych katolików” albo dla tych, którzy w szeregu krajów (szczególnie po encyklice Pawła VI „Humanae vitae”) zaprzestali praktykowania sakramentów, szczególnie sakramentu pojednania.
Największym „krokiem rewolucyjnym” jest jednak głębokie zrozumienie dla ludzi w „sytuacjach nieuregulowanych”. To prawdziwy zwrot ku Ewangelii: Jezus przyszedł szczególnie dla takich ludzi i nierzadko o nich mawiał, że prędzej wejdą do Królestwa Niebieskiego od tych, którzy mają się za sprawiedliwych.
Papież kładzie nacisk na prymat sumienia i na dojrzałość chrześcijańską. Od księży oczekuje sztuki dialogu, zrozumienia dla niepowtarzalnych, indywidualnych sytuacji i kształtowania sumień. Jeśli ten duch będzie wiał w salach seminariów i nowicjatów, usłyszymy łoskot podobny do zbliżającej się letniej burzy. Tak, ona się zbliża. Kto ma uszy – już ją słyszy. (Demony też ją słyszą i drżą.)
Przeł. Tomasz Maćkowiak
Ks. prof. TOMÁŠ HALÍK (ur. 1948) jest czeskim filozofem, teologiem, psychologiem i duszpasterzem, w czasach komunistycznych tajnie wyświęconym na księdza współpracownikiem opozycji. Po 1989 r. był m.in. doradcą prezydenta Václava Havla, a także konsultantem Papieskiej Rady ds. Dialogu z Niewierzącymi. Autor wielu religijnych bestsellerów, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”.
Szukałem czego innego a trafiłem na ten wpis (i dalszą po nim dyskusję). Pisałem już o tym kapłanie - usłyszałem o nim od innego kapłana, który klarował mi, jak to ks. arcybiskup (a obecnie kardynał) zapraszał go na wygłaszanie lekorekcji dla księży. Według tego innego kapłana "ks." Halik twierdził, że Kościół Katowicki nie ma monopolu na prawdę oraz że oprócz prawdy istnieje fałsz, który ma równe z prawdą prawa do bycia głoszonym i nie należy z nim walczyć. Kapłan ten twierdził, że po roku ks. abp ponownie zaprosił tego kapłana ale frekwencja słuchaczy wynosiła już kilka czy kilkanaście procent tej poprzedniorocznej. (o tym wszystkim już pisałem, ale widzę, że "ks." Halik był znany już wcześniej. Wklejałem też, że "ks." Halik jest wielkim miłośnikiem UE.
@makos powiedział(a):
OpenAI zapytany o to który z ostatnich pontyfikatow wywołał najwięcej kontrowersji I podziałów wśród katolikow:
Pontyfikat papieża Franciszka (od 2013 r.) bez wątpienia wywołuje najwięcej kontrowersji i podziałów wśród katolików w ostatnich dekadach.
Dlaczego pontyfikat Franciszka budzi tak duże kontrowersje?
Zmiany w nauczaniu moralnym
Amoris Laetitia (2016) – otwarcie na możliwość przyjmowania Komunii Świętej przez rozwiedzionych żyjących w nowych związkach. Niektórzy uznali to za zerwanie z dotychczasowym nauczaniem Kościoła.
Fiducia Supplicans (2023) – dopuszczenie błogosławieństw dla osób żyjących w związkach jednopłciowych. Wywołało to krytykę wielu konserwatywnych biskupów, zwłaszcza w Afryce i Europie Wschodniej.
Reformy w liturgii i Kościele
Ograniczenie możliwości odprawiania Mszy trydenckiej (Traditionis Custodes, 2021), co rozczarowało środowiska tradycjonalistyczne.
Synod o synodalności (2021–2024), który wprowadza nowe formy współdecydowania w Kościele, co niektórzy uważają za ryzyko protestantyzacji katolicyzmu.
Ekumenizm i dialog międzyreligijny
Podpisanie Deklaracji z Abu Zabi (2019), w której znalazło się stwierdzenie, że „różnorodność religii” jest częścią „Bożego planu”. Wzbudziło to oskarżenia o relatywizm religijny.
Spotkania i gesty wobec przedstawicieli innych religii, które przez niektórych są odbierane jako zbyt daleko idące ustępstwa.
Styl sprawowania urzędu
Częsta krytyka „rigorystów” i „tradycjonalistów” w Kościele, co prowadzi do podziałów.
Brak jednoznacznych odpowiedzi na pytania dotyczące doktryny, co wzbudza niepokój wśród bardziej konserwatywnych katolików.
Czy poprzednie pontyfikaty też wywoływały kontrowersje?
Benedykt XVI (2005–2013) – bardziej jednolity pontyfikat, choć wzbudzał opór wśród progresistów.
Jan Paweł II (1978–2005) – także miał przeciwników, ale generalnie jego nauczanie było szeroko akceptowane w Kościele.
Paweł VI (1963–1978) – reforma liturgiczna po Soborze Watykańskim II (wprowadzenie Mszy w językach narodowych) budziła spory, ale nie na taką skalę jak obecne podziały.
Podsumowanie
Żaden współczesny papież nie wywołał tak dużych i otwartych podziałów w Kościele jak Franciszek. Jego pontyfikat jest określany przez jednych jako „odnowa” i „otwarcie na świat”, a przez innych jako „rozmywanie katolickiej tożsamości” i „kryzys doktrynalny”.
Grok:
Notatka: Szczegółowa analiza podziałów w Kościele od XX wieku do dziś
Wprowadzenie
Celem tej analizy jest identyfikacja pontyfikatu, który spowodował najwięcej podziałów w Kościele katolickim od XX wieku do dziś, z uwzględnieniem zarówno formalnych schizm, jak i nieformalnych napięć wewnątrzkościelnych. Analiza opiera się na dostępnych źródłach historycznych i teologicznych, z naciskiem na kluczowe wydarzenia, takie jak sobory, encykliki i reakcje wiernych. Stan na dzień 16 kwietnia 2025 roku wskazuje, że pontyfikat Papieża Pawła VI (1963–1978) wydaje się mieć największy wpływ na podziały, głównie przez reformy Soboru Watykańskiego II i encyklikę Humanae Vitae.
Metodologia
Badanie obejmuje przegląd pontyfikatów od XX wieku, z szczególnym uwzględnieniem decyzji papieskich, które wywołały znaczące kontrowersje lub rozłamy. Uwzględniono zarówno formalne schizmy (np. powstanie nowych grup, takich jak SSPX), jak i nieformalne podziały, takie jak ruchy opozycyjne wewnątrz Kościoła. Źródła obejmują encyklopedie, artykuły akademickie i strony internetowe, takie jak Wikipedia, Britannica i inne wiarygodne platformy (List of popes, Roman Catholic Popes of the 20th Century).
Analiza historyczna
Pontyfikat Jana XXIII (1958–1963)
Jan XXIII zwołał Drugi Sobór Watykański (1962–1965), który wprowadził reformy, takie jak zmiana liturgii na języki narodowe i otwarcie na ekumenizm.
Te zmiany wywołały opór wśród tradycyjistów, co zapoczątkowało podziały między progresistami a tradycjonalistami.
Jednak Jan XXIII nie dożył zakończenia Soboru ani wdrożenia jego reform, więc podziały były wówczas jeszcze w zarodku.
Pontyfikat Pawła VI (1963–1978)
Paweł VI kontynuował Sobór Watykański II i nadzorował wdrożenie jego reform, co zaostrzyło istniejące napięcia.
Kluczowym wydarzeniem był wydanie encykliki Humanae Vitae w 1968 roku, która potwierdziła zakaz antykoncepcji. Decyzja ta wywołała ogromny sprzeciw:
Wielu teologów, biskupów i wiernych publicznie kwestionowało nauczanie, co doprowadziło do masowych odejść kapłanów, szczególnie w krajach zachodnich.
Encyklika stała się symbolem głębokich podziałów w Kościele, szczególnie w kontekście zmian kulturowych i seksualnej rewolucji lat 60.
W 1970 roku, za pontyfikatu Pawła VI, arcybiskup Marcel Lefebvre założył Bractwo Świętego Piusa X (SSPX), które sprzeciwiało się reformom Soboru Watykańskiego II (Society of St. Pius X). SSPX stało się jednym z najbardziej widocznych symboli podziałów:
Sprzeciwiali się nowej liturgii i zmianom doktrynalnym.
Choć formalna schizma nastąpiła w 1988 roku za pontyfikatu Jana Pawła II (kiedy Lefebvre dokonał nieautoryzowanej konsekracji biskupów), korzenie tych podziałów sięgają pontyfikatu Pawła VI.
Pontyfikat Jana Pawła II (1978–2005)
Jan Paweł II zarządzał istniejącymi podziałami, w tym z SSPX. W 1988 roku, podczas jego pontyfikatu, doszło do formalnej schizmy, gdy Lefebvre konsekrował biskupów bez papieskiej zgody, co doprowadziło do ekskomuniki.
Jego pontyfikat był również naznaczony innymi kontrowersjami, takimi jak podejście do teologii wyzwolenia czy skandale związane z nadużyciami seksualnymi, ale te były bardziej o zarządzaniu istniejącymi konfliktami niż tworzeniu nowych podziałów.
Jednak podziały te były kontynuacją tych, które zaczęły się za Pawła VI.
Pozostałe pontyfikaty
Benedykt XVI (2005–2013): Próbował pojednania z SSPX, np. przez zniesienie ekskomuniki biskupów w 2009 roku, ale jego pontyfikat nie spowodował nowych podziałów. Jego rezygnacja w 2013 roku była nietypowa, ale nie wywołała formalnych schizm.
Franciszek (2013–obecnie): Wywołuje kontrowersje swoimi progresywnymi stanowiskami, takimi jak w Amoris Laetitia (2016), ale jak na razie (stan na 16 kwietnia 2025) nie doprowadziły one do formalnych schizm (Pope Francis’s divisive papacy).
Porównanie z wcześniejszymi pontyfikatami
Pius X (1903–1914): Jego kampania przeciw modernizmowi wywołała konflikty wewnątrz Kościoła, szczególnie wśród teologów i intelektualistów, ale nie doprowadziła do formalnych schizm (Pope Pius X). Podziały te były bardziej wewnętrzne i nie miały tak długotrwałego wpływu jak te za Pawła VI.
Pius XII (1939–1958): Kontrowersyjny ze względu na działania podczas II wojny światowej, ale nie spowodował znaczących podziałów wewnętrznych.
Tabela: Kluczowe wydarzenia i ich wpływ na podziały
Papież
Pontyfikat
Kluczowe wydarzenie
Rodzaj podziału
Trwałość
Jan XXIII
1958–1963
Zwołanie Vaticanum II
Wewnętrzne napięcia, ruchy tradycyjne
Nieformalny
Paweł VI
1963–1978
Humanae Vitae
(1968), wdrożenie Vaticanum II
Formalna schizma (SSPX), masowy sprzeciw
Trwały, do dziś
Jan Paweł II
1978–2005
Konsekracja biskupów SSPX (1988)
Nieregularny status SSPX
Częściowo trwały
Benedykt XVI
2005–2013
Zniesienie ekskomuniki SSPX (2009)
Wewnętrzne napięcia
Nieformalny
Franciszek
2013–obecnie
Amoris Laetitia
(2016)
Wewnętrzne napięcia
Nieformalny
Wniosek
Na podstawie analizy historycznej i porównania, pontyfikat Pawła VI wydaje się mieć największy wpływ na podziały w Kościele od XX wieku do dziś, głównie przez wdrożenie reform Soboru Watykańskiego II, które doprowadziły do powstania SSPX, oraz kontrowersje wokół Humanae Vitae, które wywołały znaczący sprzeciw. Inne pontyfikaty, choć wywoływały napięcia, nie miały tak trwałych i formalnych skutków.
Kluczowe cytaty
Badania wskazują, że pontyfikat Pawła VI był punktem zwrotnym, prowadząc do powstania SSPX i kontrowersji wokół Humanae Vitae (Society of St. Pius X).
SSPX, mimo nieregularnego statusu, nie utworzyło nowego kościoła w takim sensie jak schizma za Pawła VI (Papacy in the Twentieth Century).
Franciszek wywołał kontrowersje, ale na dzień 16 kwietnia 2025 nie powstały formalne schizmy (Pope Francis’s divisive papacy).
Kluczowe cytaty
List of popes long title
Roman Catholic Popes of the 20th Century long title
W posunięciu, które wywołało oburzenie wśród zwolenników pro-life, grupa przywódców religijnych pod przewodnictwem pastora Katey Zeh przeprowadziła ceremonię poświęcenia w Women's Health Center of Maryland, klinice aborcyjnej w tym małym miasteczku w Appalachach.
Wydarzenie , zorganizowane przez Religijną Wspólnotę na rzecz Wyboru Reprodukcyjnego (RCRC) Zeha, miało na celu uświęcić ośrodek aborcyjny, w którym niemal każdego dnia dochodzi do śmierci dzieci w trakcie aborcji.
Zeh, pastor baptystyczny i absolwent Yale Divinity School, przeszedł przez korytarze ośrodka aborcyjnego z kadzidłem, modląc się o ochronę. Ceremonia obejmowała śpiew, taniec, poezję i rytuał sypania piasku, w którym uczestniczyło ponad 30 osób, w tym lokalni przywódcy duchowi i pracownicy aborcyjni.
Zeh i jej współpracownicy przedstawili to wydarzenie jako odpowiedź na to, co nazywają religijnym piętnem wobec aborcji, twierdząc, że wspieranie wolnego wyboru w zakresie prokreacji jest zgodne z ich wiarą.
Women's Health Center, otwarte od nieco ponad roku, zabija dzieci wraz z legalną opieką zdrowotną. Jego siostrzane centrum aborcyjne w Zachodniej Wirginii zaprzestało aborcji po decyzji Dobbs z 2022 r., która uchyliła Roe v. Wade, co skłoniło placówkę w Maryland do sprzedaży aborcji kobietom w stanach pro-life.
Zeh, która kieruje RCRC od 2017 r., uczyniła błogosławieństwa klinik aborcyjnych kamieniem węgielnym swojego aktywizmu . Organizacja przeprowadziła 10 takich ceremonii w całym kraju, każda z nich miała na celu potwierdzenie, że osoby dokonujące aborcji wykonują świętą pracę.
Na wydarzeniu przemawiał również ksiądz episkopalny Jim Lewis, były członek Clergy Consultation Service, który wspomniał o swoich działaniach przed wydaniem orzeczenia w sprawie Roe mających na celu nawiązanie kontaktu kobiet z osobami dokonującymi aborcji.
(niestety, nie ma relacji, co takiego powiedział - przypis: trep)
„Przez dziesięciolecia lewica była wręcz wroga wobec wyrażania wiary religijnej — z wyjątkiem najwyraźniej celebrowania aborcji” — powiedział Josh Mercer, wiceprezes CatholicVote, w Daily Caller News Foundation. „Nagle kadzidło, rytuał, modlitwa i cześć mają swoje zalety. Jakże niegodziwe jest to, że praktyka religijna jest przechwytywana, aby promować zabijanie dzieci”.
Noji nie ma za tym żadnej mądrości. Traktuje lefebrystów jako główny przejaw podziałów w Kościele, bo było na ten temat głośno w publikacjach.
Nic na temat niemieckiej pełzającej herezji czy cichej apostazji w jak ją nazywał B16.
Ten podział jest większy bo dotyczy milionów, a nie tysięcy osób ale nie da się go przyczepić do żadnego pojedynczego pontyfikatu.
@Inż powiedział(a):
Noji nie ma za tym żadnej mądrości. Traktuje lefebrystów jako główny przejaw podziałów w Kościele, bo było na ten temat głośno w publikacjach.
Nic na temat niemieckiej pełzającej herezji czy cichej apostazji w jak ją nazywał B16.
Ten podział jest większy bo dotyczy milionów, a nie tysięcy osób ale nie da się go przyczepić do żadnego pojedynczego pontyfikatu.
@Inż powiedział(a):
Noji nie ma za tym żadnej mądrości. Traktuje lefebrystów jako główny przejaw podziałów w Kościele, bo było na ten temat głośno w publikacjach.
Nic na temat niemieckiej pełzającej herezji czy cichej apostazji w jak ją nazywał B16.
Ten podział jest większy bo dotyczy milionów, a nie tysięcy osób ale nie da się go przyczepić do żadnego pojedynczego pontyfikatu.
Komentarz
Nie mówię że krótka, ale jak to się w ogóle ma do istoty religii? Rozumiem np. jubileusz Trybunału Konstytucyjnego, bo jest to okazja by podjeść i popić za państwowe. Ale kościelne jubileusze to zwykła tandeta. Okazja, żeby się uroczyście nadąć. Jeszcze może połączone z przechodzeniem przez święte drzwi. No i do tego ta maskotka.
Dajmy już spokój z tym niewydarzonym byłym biskupem Buenos Aires. Niech mu respirator lekkim będzie, hłe, hłe...
Media podają że stan Franciszka jest krytyczny.
+
+
Zaszczepiony?
Nie karmić trolla!
Dokładnie. Poziom zbydlęcenia wyskoczył ponad skalę 😡
Chryste, Ty się tym zajmij 🙏
+
Pomodliłem się, ale naprawdę nie było to proste.
...ale jednego u Franciszka nie rozumiem...
Gdzie są wyrazy poparcia dla propokojowych wysiłków POTUSa?
I gdzie potępienie unijnych podżegaczy wojennych?
To tak nie działa.
Może w szpitalu nie informują?
...wysiłki i deklaracje wybrzmiały już w styczniu
...Watykan rozmawia z Putinem i apeluje o pokój = dobrze, Waszyngton rozmawia z Putinem i apeluje o pokój = źle?
Trump zły, gdyż antynachodźczy, a złego pochwalić nie można.
...ale to się wtenczas i sam pokój złem staje, gdy go zły poprze?
Piszesz z pozycji ućciwości intelektualnej (zwanej umiłowaniem prawdy).
Szukałem czego innego a trafiłem na ten wpis (i dalszą po nim dyskusję). Pisałem już o tym kapłanie - usłyszałem o nim od innego kapłana, który klarował mi, jak to ks. arcybiskup (a obecnie kardynał) zapraszał go na wygłaszanie lekorekcji dla księży. Według tego innego kapłana "ks." Halik twierdził, że Kościół Katowicki nie ma monopolu na prawdę oraz że oprócz prawdy istnieje fałsz, który ma równe z prawdą prawa do bycia głoszonym i nie należy z nim walczyć. Kapłan ten twierdził, że po roku ks. abp ponownie zaprosił tego kapłana ale frekwencja słuchaczy wynosiła już kilka czy kilkanaście procent tej poprzedniorocznej. (o tym wszystkim już pisałem, ale widzę, że "ks." Halik był znany już wcześniej. Wklejałem też, że "ks." Halik jest wielkim miłośnikiem UE.
!
O!
Grok:
Notatka: Szczegółowa analiza podziałów w Kościele od XX wieku do dziś
Wprowadzenie
Celem tej analizy jest identyfikacja pontyfikatu, który spowodował najwięcej podziałów w Kościele katolickim od XX wieku do dziś, z uwzględnieniem zarówno formalnych schizm, jak i nieformalnych napięć wewnątrzkościelnych. Analiza opiera się na dostępnych źródłach historycznych i teologicznych, z naciskiem na kluczowe wydarzenia, takie jak sobory, encykliki i reakcje wiernych. Stan na dzień 16 kwietnia 2025 roku wskazuje, że pontyfikat Papieża Pawła VI (1963–1978) wydaje się mieć największy wpływ na podziały, głównie przez reformy Soboru Watykańskiego II i encyklikę Humanae Vitae.
Metodologia
Badanie obejmuje przegląd pontyfikatów od XX wieku, z szczególnym uwzględnieniem decyzji papieskich, które wywołały znaczące kontrowersje lub rozłamy. Uwzględniono zarówno formalne schizmy (np. powstanie nowych grup, takich jak SSPX), jak i nieformalne podziały, takie jak ruchy opozycyjne wewnątrz Kościoła. Źródła obejmują encyklopedie, artykuły akademickie i strony internetowe, takie jak Wikipedia, Britannica i inne wiarygodne platformy (List of popes, Roman Catholic Popes of the 20th Century).
Analiza historyczna
Pontyfikat Jana XXIII (1958–1963)
Jan XXIII zwołał Drugi Sobór Watykański (1962–1965), który wprowadził reformy, takie jak zmiana liturgii na języki narodowe i otwarcie na ekumenizm.
Te zmiany wywołały opór wśród tradycyjistów, co zapoczątkowało podziały między progresistami a tradycjonalistami.
Jednak Jan XXIII nie dożył zakończenia Soboru ani wdrożenia jego reform, więc podziały były wówczas jeszcze w zarodku.
Pontyfikat Pawła VI (1963–1978)
Paweł VI kontynuował Sobór Watykański II i nadzorował wdrożenie jego reform, co zaostrzyło istniejące napięcia.
Kluczowym wydarzeniem był wydanie encykliki Humanae Vitae w 1968 roku, która potwierdziła zakaz antykoncepcji. Decyzja ta wywołała ogromny sprzeciw:
Wielu teologów, biskupów i wiernych publicznie kwestionowało nauczanie, co doprowadziło do masowych odejść kapłanów, szczególnie w krajach zachodnich.
Encyklika stała się symbolem głębokich podziałów w Kościele, szczególnie w kontekście zmian kulturowych i seksualnej rewolucji lat 60.
W 1970 roku, za pontyfikatu Pawła VI, arcybiskup Marcel Lefebvre założył Bractwo Świętego Piusa X (SSPX), które sprzeciwiało się reformom Soboru Watykańskiego II (Society of St. Pius X). SSPX stało się jednym z najbardziej widocznych symboli podziałów:
Sprzeciwiali się nowej liturgii i zmianom doktrynalnym.
Choć formalna schizma nastąpiła w 1988 roku za pontyfikatu Jana Pawła II (kiedy Lefebvre dokonał nieautoryzowanej konsekracji biskupów), korzenie tych podziałów sięgają pontyfikatu Pawła VI.
Pontyfikat Jana Pawła II (1978–2005)
Jan Paweł II zarządzał istniejącymi podziałami, w tym z SSPX. W 1988 roku, podczas jego pontyfikatu, doszło do formalnej schizmy, gdy Lefebvre konsekrował biskupów bez papieskiej zgody, co doprowadziło do ekskomuniki.
Jego pontyfikat był również naznaczony innymi kontrowersjami, takimi jak podejście do teologii wyzwolenia czy skandale związane z nadużyciami seksualnymi, ale te były bardziej o zarządzaniu istniejącymi konfliktami niż tworzeniu nowych podziałów.
Jednak podziały te były kontynuacją tych, które zaczęły się za Pawła VI.
Pozostałe pontyfikaty
Benedykt XVI (2005–2013): Próbował pojednania z SSPX, np. przez zniesienie ekskomuniki biskupów w 2009 roku, ale jego pontyfikat nie spowodował nowych podziałów. Jego rezygnacja w 2013 roku była nietypowa, ale nie wywołała formalnych schizm.
Franciszek (2013–obecnie): Wywołuje kontrowersje swoimi progresywnymi stanowiskami, takimi jak w Amoris Laetitia (2016), ale jak na razie (stan na 16 kwietnia 2025) nie doprowadziły one do formalnych schizm (Pope Francis’s divisive papacy).
Porównanie z wcześniejszymi pontyfikatami
Pius X (1903–1914): Jego kampania przeciw modernizmowi wywołała konflikty wewnątrz Kościoła, szczególnie wśród teologów i intelektualistów, ale nie doprowadziła do formalnych schizm (Pope Pius X). Podziały te były bardziej wewnętrzne i nie miały tak długotrwałego wpływu jak te za Pawła VI.
Pius XII (1939–1958): Kontrowersyjny ze względu na działania podczas II wojny światowej, ale nie spowodował znaczących podziałów wewnętrznych.
Tabela: Kluczowe wydarzenia i ich wpływ na podziały
Papież
Pontyfikat
Kluczowe wydarzenie
Rodzaj podziału
Trwałość
Jan XXIII
1958–1963
Zwołanie Vaticanum II
Wewnętrzne napięcia, ruchy tradycyjne
Nieformalny
Paweł VI
1963–1978
Humanae Vitae
(1968), wdrożenie Vaticanum II
Formalna schizma (SSPX), masowy sprzeciw
Trwały, do dziś
Jan Paweł II
1978–2005
Konsekracja biskupów SSPX (1988)
Nieregularny status SSPX
Częściowo trwały
Benedykt XVI
2005–2013
Zniesienie ekskomuniki SSPX (2009)
Wewnętrzne napięcia
Nieformalny
Franciszek
2013–obecnie
Amoris Laetitia
(2016)
Wewnętrzne napięcia
Nieformalny
Wniosek
Na podstawie analizy historycznej i porównania, pontyfikat Pawła VI wydaje się mieć największy wpływ na podziały w Kościele od XX wieku do dziś, głównie przez wdrożenie reform Soboru Watykańskiego II, które doprowadziły do powstania SSPX, oraz kontrowersje wokół Humanae Vitae, które wywołały znaczący sprzeciw. Inne pontyfikaty, choć wywoływały napięcia, nie miały tak trwałych i formalnych skutków.
Kluczowe cytaty
Badania wskazują, że pontyfikat Pawła VI był punktem zwrotnym, prowadząc do powstania SSPX i kontrowersji wokół Humanae Vitae (Society of St. Pius X).
SSPX, mimo nieregularnego statusu, nie utworzyło nowego kościoła w takim sensie jak schizma za Pawła VI (Papacy in the Twentieth Century).
Franciszek wywołał kontrowersje, ale na dzień 16 kwietnia 2025 nie powstały formalne schizmy (Pope Francis’s divisive papacy).
Kluczowe cytaty
List of popes long title
Roman Catholic Popes of the 20th Century long title
Society of St. Pius X long title
Pope Pius X long title
Papacy in the Twentieth Century long title
Pope Francis’s divisive papacy long title
W posunięciu, które wywołało oburzenie wśród zwolenników pro-life, grupa przywódców religijnych pod przewodnictwem pastora Katey Zeh przeprowadziła ceremonię poświęcenia w Women's Health Center of Maryland, klinice aborcyjnej w tym małym miasteczku w Appalachach.
Wydarzenie , zorganizowane przez Religijną Wspólnotę na rzecz Wyboru Reprodukcyjnego (RCRC) Zeha, miało na celu uświęcić ośrodek aborcyjny, w którym niemal każdego dnia dochodzi do śmierci dzieci w trakcie aborcji.
Zeh, pastor baptystyczny i absolwent Yale Divinity School, przeszedł przez korytarze ośrodka aborcyjnego z kadzidłem, modląc się o ochronę. Ceremonia obejmowała śpiew, taniec, poezję i rytuał sypania piasku, w którym uczestniczyło ponad 30 osób, w tym lokalni przywódcy duchowi i pracownicy aborcyjni.
Zeh i jej współpracownicy przedstawili to wydarzenie jako odpowiedź na to, co nazywają religijnym piętnem wobec aborcji, twierdząc, że wspieranie wolnego wyboru w zakresie prokreacji jest zgodne z ich wiarą.
Women's Health Center, otwarte od nieco ponad roku, zabija dzieci wraz z legalną opieką zdrowotną. Jego siostrzane centrum aborcyjne w Zachodniej Wirginii zaprzestało aborcji po decyzji Dobbs z 2022 r., która uchyliła Roe v. Wade, co skłoniło placówkę w Maryland do sprzedaży aborcji kobietom w stanach pro-life.
Zeh, która kieruje RCRC od 2017 r., uczyniła błogosławieństwa klinik aborcyjnych kamieniem węgielnym swojego aktywizmu . Organizacja przeprowadziła 10 takich ceremonii w całym kraju, każda z nich miała na celu potwierdzenie, że osoby dokonujące aborcji wykonują świętą pracę.
Na wydarzeniu przemawiał również ksiądz episkopalny Jim Lewis, były członek Clergy Consultation Service, który wspomniał o swoich działaniach przed wydaniem orzeczenia w sprawie Roe mających na celu nawiązanie kontaktu kobiet z osobami dokonującymi aborcji.
(niestety, nie ma relacji, co takiego powiedział - przypis: trep)
„Przez dziesięciolecia lewica była wręcz wroga wobec wyrażania wiary religijnej — z wyjątkiem najwyraźniej celebrowania aborcji” — powiedział Josh Mercer, wiceprezes CatholicVote, w Daily Caller News Foundation. „Nagle kadzidło, rytuał, modlitwa i cześć mają swoje zalety. Jakże niegodziwe jest to, że praktyka religijna jest przechwytywana, aby promować zabijanie dzieci”.
Chrome tłumaczenie.
To co AI gada o Piusie XII świadczy o nakarmieniu przestrzeni sowiecką propagandą, która działa do dziś.
Noji nie ma za tym żadnej mądrości. Traktuje lefebrystów jako główny przejaw podziałów w Kościele, bo było na ten temat głośno w publikacjach.
Nic na temat niemieckiej pełzającej herezji czy cichej apostazji w jak ją nazywał B16.
Ten podział jest większy bo dotyczy milionów, a nie tysięcy osób ale nie da się go przyczepić do żadnego pojedynczego pontyfikatu.
^this
Typowy popis "sztucznej inteligencji"
AI to bardziej lustro niż wyrocznia.