Tera 1 część
Fabuła jest prosta: nasz gwiazdolot PSS Hermasz (ewski się nie zmieściło) pomyka przez Galaktykę, spotykając Koo, czyli Q. Q to menda więc mocno komplikuje życie załodze, która i bez tego ma dość kłopotów sama ze sobą. Mamy tu z jednej strony parodiowanie Treka, a z drugiej nas. Fabuła jest – jak to często bywa w podobnych produkcjach – pretekstowa. Ma być śmiesznie i jest. Nie wszystkie żarty, dżołki i skecze wypalają, ale tych dobrych jest na tyle dużo, że można się dobrze bawić. Mamy bowiem kapitan Liliannę Zakrzewską, której towarzyszą takie osobistości jak Wojciech Cepowski czy ojciec Tadeusz Muchomorek.
Jasvinder Sanghera to Sikhijka z Pendżabu, autorka autobiograficznej książki "Zhańbiona".
Sikhowie to ludzie honorowi, lecz okrutni wobec swoich kobiet. W ich religii miłość nie ma większego znaczenia. Rodzice kochają i szanują tylko synów. Córki zmuszane są do małżeństwa w wieku 14-15 lat, traktowane jak przedmiot, cierpią w pokorze, często popełniają samobójstwa.
Jasvinder była niekochanym dzieckiem, sprzeciwiła się małżeństwu z nieznanym człowiekiem, uciekła z domu, została okryta hańbą, stała się martwa dla rodziców. Niezwykłe są jej losy, które opisuje w swojej książce.Rzecz dzieje się w Anglii, w ... XX i XXI wieku.
Autorka powołała do życia organizację Karma Nirwana, która pomaga sikhijskim, poniewieranym kobietom na terenie GB i nie tylko.
Dame Jasvinder jest prawnikiem, otrzymała szlachectwo z rąk króla Karola.
Bez wielkich słów o feminiźmie, po prostu ratowała życie wielu kobiet - Azjatek. Jest ich w Anglii mnóstwo.
Niewiele wiedziałam o Sikhach, ich kulturze; dzięki tej niezwykłej, odważnej kobiecie, wiem więcej. Polecam jej książkę.Czyta się jednym tchem.
Poleciłabym ją wszystkim, bezkrytycznie zakochanym w Indiach, Pakistanie i "hare hare", bo - pozbawieni wiedzy - nie wiedzą co kochają.
Cywilizacja bez Jezusa, nie znająca Hymnu św. Pawła, jest barbarzyństwem.
Zdecydowanie polecam, przede wszystkim ze względu na pracę, którą Zaremba wykonał. To jest oczywiście powieść, ale jak sam autor pisze w posłowiu, nawet niektóre dialogi są autentyczne, zaczerpnięte z pamiętników. Książka opisuje głownie powojenną działalność PSL i kształtowanie się nowej, PRLowskiej rzeczywistości. Temat ciężki, ale czyta się nieźle.
Ja zaś czytam obecnie Fukuyamę, ale nie tego od "Końca herstorii", tylko nowego, lepszego, o dwajsia lat mądrzejszego. Jestem już w pierwszej połowie drugiej połowy i jezdo znakomita lektura.
Historia ładu politycznego. Od czasów przedludzkich do rewolucji francuskiej
Swoją drogą, pięknie link wyszedł: "Historia adu". Eto wsio prosto ad!
Z grubsza taka teza z danej książki wyłazi. Czemu w Europie najlepiej? Bo tak Pan Bóg zarządził, a ściślej — Kościół Święty.
Co prawda, ałtor zastrzega, że to przypadkiem wyjszło, bo katabasy kombinowały, jak by tu skołować hajs na gorzałę. No ale niestety, fakty są nieubłagane.
Ciekawe jak to wyglądało w przypadku roznych pojedynczych dużych "projektów" kościelnych? Na przykład w przypadku wyprawy Benedykta Polaka?
"Ruszajcie bracie Benedykcie kilka tysięcy kilometrów w nieznane, tam gdzie nie ludzie, a wilcy, weźcie pomoc od książąt rozbitego królestwa Piastów, zaopatrzcie się w dziesiątki skor, co by mieć czym przekupić możnych mongolskich, na koniec misji zbierzcie wezytkie informacje o ich strukturach, metodach wojny, karzcie się ukorzyć chanowi przed Jezusem, a najważniejsze to nie zapomnijcie by się dowiedzieć od nich jak kumys przyrządzają, bo na tym nam najlepiej w Akwizgranie zależy".
Jedną z pierwszych czynności każdego dnia jest wysyłanie do grupki naszych szerokopojętych dzieci fragmentu Pisma Świętego. Wcześniej było to wybrane przeze mnie czytanie z Liturgii Słowa na dany dzień, teraz postanowiliśmy to trochę usystematyzować. Ponieważ wszystkie Ewangelie usłyszą w całości w niedzielnych czytaniach, zaproponowałem Dzieje Apostolskie. Codziennie wysyłam jedną perykopę, z objaśnieniem poszczególnych słów, zwrotów a także z objaśnieniem teologicznym całej perykopy (wszystko z Biblii z wydania Świętego Pawła). Wszyscy mają wiele obowiązków, pracują, mają dzieci, domy. Ale każdy ma kiedyś jakąś wolną chwilę, czy to przy porannej kawie, czy przy wieczornej herbacie, a może w tym przybytku, do którego król chodzi piechotą. Lektura takiej perykopy z objaśnieniami nie zajmie dłużej niż 5 minut.
Chrost wydał swoją cegłę (700 stron - do nabycia na allegro za śmieszną cenę 50 złoty - nowa!) w wydawnictwie Fronda. Jest to dzieło wspaniałe.
Lektura równoległa Dziejów i Św. Pawła daje niezwykłego boosta. Profesor jest wielkim miłośnikiem Apostoła Narodów. Odwiedził chyba wszystkie miejsca związane z jego życiem. Jego wiedza połączona z niezwykłym darem pisania tworzy niezapomniany efekt a lektura Dziejów połączona z równoległą lekturą profesorowego Św. Pawła daje dodatkowego boosta.
Odrzania. Podróż po Ziemiach Odzyskanych - Zbigniew Rokita.
Za książkę autor otrzymał Nagrodę Nike - więc pewien lewoskręt można zaobserwować - ale nienachalny. Autor sam z Gliwic ma mieszane pochodzenie. Co ciekawe Giermańcy potraktowani momentami dość ostro.
Książka - to przede wszystkim opis miejsc oraz refleksje nad ewolucją mentalności mieszkańców Ziem Odzyskanych w latach 1945 - 2023. Opisane lub przynajmniej szerzej wspomniane są m.in. Wrocław, Szczecin, Kostrzyn nad Odrą, Szczecin, Gdańsk, Malbork oraz np. NRD-owcy w Słubicach. Ciekawe wywiady. Układ nieco chaotyczny, ale książka niezła dla zainteresowanych tematem.
Czas na zmiany. Z Jarosławem Kaczyńskim rozmawiają Michał Bichniewicz i Piotr M. Rudnicki.
Głównie mnie z początku m interesowało podejście J.K. do europejskiej chadecji. Na świeżo po obejrzeniu Il Divo o Giulio Andreottim, gdzie mnie zauroczyło opanowanie Andreottiego względem swoich wad i wad ludzi.
Przy okazji poczytałem jak szybko J.K. się udało wydostać ze wszystkich udeckich mitów. I jak pasują do niego slowa, którymi opisano innego polskiego wspolczesnego przywódcę ( jednego z faworytów Ignaca;), że w porównaniu do swojego otoczenia próbował być bardziej pragmatykiem niż woluntarystą i dochodzić do własnych wniosków.
Masa beki i anegdot w Czas Na Zmiany. Dużo precyzyjnych ocen charakterologicznych. W sumie sporo pozytywów o Walesie z okresu 88-89.
Że Geremek w Stanie Wojennym został po stracie pracy "przechowany" jako bibliotekarz w Episkopacie Polski to trochę ma posmak Watykanu, który dawał w latach 30 schroenienie w swoich bibliotekach pozniejszym politykom.
Też miałem okazję refleksje po książce przedstawic koledze, z ktorym pływaliśmy se na basenie, który jest, co mu powiedziałem, nieświadomym produktem środowiska udeckiego i ich mitów i więźniem wizerunku J.K. tam stworzonego.
Tłumaczyłem mu że to uniwersum "pięknych postaci" Geremków i Kuroniów nie stworzyło nikogo i niczego własnego, poza mitami, przez swoje unoszenie się nad ziemia, oderwanie i zawieszenie wśród bombek.
Można oglądać Il Divo, albo czytać Czas na Zmiany i widziec tam rozne natężenie konfrontacji popularnego wizerunku polityka z realiami z jego codziennego życia i jego otoczenia.
Z tego co mi mówiłeś to lepszy. Bo obala jakieś kolorki i zabawy w drużyny krajowe czy ideolo i pokazuje że wspolne efetowne działanie jest istotniejsze niż wymyślone podziały.
Ksiundza Psora Chrostowskiego dzieło o Świętym Szawle przeczytałem już dawno temu, tzn. jakieś dwa lata temu bodajże. Aktualnie czytam materiał źródłowy, czyli zachowane w całości (o dziwo! sic!) protokoły Egzekutywy PZPR z lat 1980-89, lokalnej instancji oczywiście ☝
"Szepty" Orlando Figesa. Jest to opis losów dużej grupy Rosjan - ofiar stalinizmu. Uderza niereprezentatywność materiału - prawie wszyscy bohaterowie to albo członkowie KPZR albo ich rodziny. Podobne wrażenie miałem zresztą przy lekturze Archipelagu Gułag - niekomuniści byli dla autora nieinteresujacy. JednakSzepty to wartościowa lektura, pokazująca sporo realiów z życia CCCP.
@MiejSen powiedział(a):
Z tego co mi mówiłeś to lepszy. Bo obala jakieś kolorki i zabawy w drużyny krajowe czy ideolo i pokazuje że wspolne efetowne działanie jest istotniejsze niż wymyślone podziały.
To jak z mrowiskiem, obserwując pracę mrówek, widzisz ich krzątaninę natomiast jak zobaczysz ich prawdziwe zachowania, to sympatia lekko maleje. Tak samo z tą książką, wyjaśniając pewne mechanizmy, ukazuje plugawość pewnych zachowań.
Traderzy powinni zostać powywieszani
@Skrzypek powiedział(a):
Odrzania. Podróż po Ziemiach Odzyskanych - Zbigniew Rokita.
Za książkę autor otrzymał Nagrodę Nike - więc pewien lewoskręt można zaobserwować - ale nienachalny. Autor sam z Gliwic ma mieszane pochodzenie. Co ciekawe Giermańcy potraktowani momentami dość ostro.
Książka - to przede wszystkim opis miejsc oraz refleksje nad ewolucją mentalności mieszkańców Ziem Odzyskanych w latach 1945 - 2023. Opisane lub przynajmniej szerzej wspomniane są m.in. Wrocław, Szczecin, Kostrzyn nad Odrą, Szczecin, Gdańsk, Malbork oraz np. NRD-owcy w Słubicach. Ciekawe wywiady. Układ nieco chaotyczny, ale książka niezła dla zainteresowanych tematem.
W ostatnim rozdziale "Kajś" autor pisze więcej o swoim pochodzeniu i czy faktycznie takie mieszane... Ale to spoiler, więc już proszę sprawdzić samemu
"Kajś" to też ciekawa książka... Nie jest tak radykalna, jak się spodziewałem, a najostrzejsze i najbardziej absurdalne tezy są włożone w usta rozmówców.
@MiejSen powiedział(a):
Z tego co mi mówiłeś to lepszy. Bo obala jakieś kolorki i zabawy w drużyny krajowe czy ideolo i pokazuje że wspolne efetowne działanie jest istotniejsze niż wymyślone podziały.
To jak z mrowiskiem, obserwując pracę mrówek, widzisz ich krzątaninę natomiast jak zobaczysz ich prawdziwe zachowania, to sympatia lekko maleje. Tak samo z tą książką, wyjaśniając pewne mechanizmy, ukazuje plugawość pewnych zachowań.
Traderzy powinni zostać powywieszani
"Świat jest komedią dla tych, co myślą i tragedią dla tych co czują. Dlatego Demokryt się śmial, a Heraklit płakał".
Horacy Wallpole
Komentarz
Pol Treka czytałem
https://www.salon24.pl/u/smocze-opary/1394359,pol-trek-czyli-nasi-w-kosmosie
dużo piją.
Tera 1 część
Fabuła jest prosta: nasz gwiazdolot PSS Hermasz (ewski się nie zmieściło) pomyka przez Galaktykę, spotykając Koo, czyli Q. Q to menda więc mocno komplikuje życie załodze, która i bez tego ma dość kłopotów sama ze sobą. Mamy tu z jednej strony parodiowanie Treka, a z drugiej nas. Fabuła jest – jak to często bywa w podobnych produkcjach – pretekstowa. Ma być śmiesznie i jest. Nie wszystkie żarty, dżołki i skecze wypalają, ale tych dobrych jest na tyle dużo, że można się dobrze bawić. Mamy bowiem kapitan Liliannę Zakrzewską, której towarzyszą takie osobistości jak Wojciech Cepowski czy ojciec Tadeusz Muchomorek.
Jasvinder Sanghera to Sikhijka z Pendżabu, autorka autobiograficznej książki "Zhańbiona".
Sikhowie to ludzie honorowi, lecz okrutni wobec swoich kobiet. W ich religii miłość nie ma większego znaczenia. Rodzice kochają i szanują tylko synów. Córki zmuszane są do małżeństwa w wieku 14-15 lat, traktowane jak przedmiot, cierpią w pokorze, często popełniają samobójstwa.
Jasvinder była niekochanym dzieckiem, sprzeciwiła się małżeństwu z nieznanym człowiekiem, uciekła z domu, została okryta hańbą, stała się martwa dla rodziców. Niezwykłe są jej losy, które opisuje w swojej książce.Rzecz dzieje się w Anglii, w ... XX i XXI wieku.
Autorka powołała do życia organizację Karma Nirwana, która pomaga sikhijskim, poniewieranym kobietom na terenie GB i nie tylko.
Dame Jasvinder jest prawnikiem, otrzymała szlachectwo z rąk króla Karola.
Bez wielkich słów o feminiźmie, po prostu ratowała życie wielu kobiet - Azjatek. Jest ich w Anglii mnóstwo.
Niewiele wiedziałam o Sikhach, ich kulturze; dzięki tej niezwykłej, odważnej kobiecie, wiem więcej. Polecam jej książkę.Czyta się jednym tchem.
Poleciłabym ją wszystkim, bezkrytycznie zakochanym w Indiach, Pakistanie i "hare hare", bo - pozbawieni wiedzy - nie wiedzą co kochają.
Cywilizacja bez Jezusa, nie znająca Hymnu św. Pawła, jest barbarzyństwem.
Martin Buber
Droga człowieka
Czytać po akapicie
Zdecydowanie polecam, przede wszystkim ze względu na pracę, którą Zaremba wykonał. To jest oczywiście powieść, ale jak sam autor pisze w posłowiu, nawet niektóre dialogi są autentyczne, zaczerpnięte z pamiętników. Książka opisuje głownie powojenną działalność PSL i kształtowanie się nowej, PRLowskiej rzeczywistości. Temat ciężki, ale czyta się nieźle.
Ja zaś czytam obecnie Fukuyamę, ale nie tego od "Końca herstorii", tylko nowego, lepszego, o dwajsia lat mądrzejszego. Jestem już w pierwszej połowie drugiej połowy i jezdo znakomita lektura.
Historia ładu politycznego. Od czasów przedludzkich do rewolucji francuskiej
Swoją drogą, pięknie link wyszedł: "Historia adu". Eto wsio prosto ad!
Perutz jak zwykle. Nocą pod kamiennym mostem. Znaczy czytam w dzień w pokoju ale taki jest tytuł.
A ład jest biegunowo odmienny od adu. Jak powiada klasyk: "od porządku, ludkowie moi, jest Pan Bóg"
Z grubsza taka teza z danej książki wyłazi. Czemu w Europie najlepiej? Bo tak Pan Bóg zarządził, a ściślej — Kościół Święty.
Co prawda, ałtor zastrzega, że to przypadkiem wyjszło, bo katabasy kombinowały, jak by tu skołować hajs na gorzałę. No ale niestety, fakty są nieubłagane.
Ciekawe jak to wyglądało w przypadku roznych pojedynczych dużych "projektów" kościelnych? Na przykład w przypadku wyprawy Benedykta Polaka?
"Ruszajcie bracie Benedykcie kilka tysięcy kilometrów w nieznane, tam gdzie nie ludzie, a wilcy, weźcie pomoc od książąt rozbitego królestwa Piastów, zaopatrzcie się w dziesiątki skor, co by mieć czym przekupić możnych mongolskich, na koniec misji zbierzcie wezytkie informacje o ich strukturach, metodach wojny, karzcie się ukorzyć chanowi przed Jezusem, a najważniejsze to nie zapomnijcie by się dowiedzieć od nich jak kumys przyrządzają, bo na tym nam najlepiej w Akwizgranie zależy".
Jedną z pierwszych czynności każdego dnia jest wysyłanie do grupki naszych szerokopojętych dzieci fragmentu Pisma Świętego. Wcześniej było to wybrane przeze mnie czytanie z Liturgii Słowa na dany dzień, teraz postanowiliśmy to trochę usystematyzować. Ponieważ wszystkie Ewangelie usłyszą w całości w niedzielnych czytaniach, zaproponowałem Dzieje Apostolskie. Codziennie wysyłam jedną perykopę, z objaśnieniem poszczególnych słów, zwrotów a także z objaśnieniem teologicznym całej perykopy (wszystko z Biblii z wydania Świętego Pawła). Wszyscy mają wiele obowiązków, pracują, mają dzieci, domy. Ale każdy ma kiedyś jakąś wolną chwilę, czy to przy porannej kawie, czy przy wieczornej herbacie, a może w tym przybytku, do którego król chodzi piechotą. Lektura takiej perykopy z objaśnieniami nie zajmie dłużej niż 5 minut.
Chrost wydał swoją cegłę (700 stron - do nabycia na allegro za śmieszną cenę 50 złoty - nowa!) w wydawnictwie Fronda. Jest to dzieło wspaniałe.
Lektura równoległa Dziejów i Św. Pawła daje niezwykłego boosta. Profesor jest wielkim miłośnikiem Apostoła Narodów. Odwiedził chyba wszystkie miejsca związane z jego życiem. Jego wiedza połączona z niezwykłym darem pisania tworzy niezapomniany efekt a lektura Dziejów połączona z równoległą lekturą profesorowego Św. Pawła daje dodatkowego boosta.
Książka ma wiele ilustracyj.
Po przeczytaniu 'Świata na sprzedaż' (traderzy to nowotwór tego świata), oraz 'Krainy Szmalu', wziąłem się za 'WOKE S.A.' potomka hinduskiego bramina.
Odrzania. Podróż po Ziemiach Odzyskanych - Zbigniew Rokita.
Za książkę autor otrzymał Nagrodę Nike - więc pewien lewoskręt można zaobserwować - ale nienachalny. Autor sam z Gliwic ma mieszane pochodzenie. Co ciekawe Giermańcy potraktowani momentami dość ostro.
Książka - to przede wszystkim opis miejsc oraz refleksje nad ewolucją mentalności mieszkańców Ziem Odzyskanych w latach 1945 - 2023. Opisane lub przynajmniej szerzej wspomniane są m.in. Wrocław, Szczecin, Kostrzyn nad Odrą, Szczecin, Gdańsk, Malbork oraz np. NRD-owcy w Słubicach. Ciekawe wywiady. Układ nieco chaotyczny, ale książka niezła dla zainteresowanych tematem.
O, bardzo warto się nad takimi rzeczami zastanawiać!
Czas na zmiany. Z Jarosławem Kaczyńskim rozmawiają Michał Bichniewicz i Piotr M. Rudnicki.
Głównie mnie z początku m interesowało podejście J.K. do europejskiej chadecji. Na świeżo po obejrzeniu Il Divo o Giulio Andreottim, gdzie mnie zauroczyło opanowanie Andreottiego względem swoich wad i wad ludzi.
Przy okazji poczytałem jak szybko J.K. się udało wydostać ze wszystkich udeckich mitów. I jak pasują do niego slowa, którymi opisano innego polskiego wspolczesnego przywódcę ( jednego z faworytów Ignaca;), że w porównaniu do swojego otoczenia próbował być bardziej pragmatykiem niż woluntarystą i dochodzić do własnych wniosków.
Masa beki i anegdot w Czas Na Zmiany. Dużo precyzyjnych ocen charakterologicznych. W sumie sporo pozytywów o Walesie z okresu 88-89.
Że Geremek w Stanie Wojennym został po stracie pracy "przechowany" jako bibliotekarz w Episkopacie Polski to trochę ma posmak Watykanu, który dawał w latach 30 schroenienie w swoich bibliotekach pozniejszym politykom.
Też miałem okazję refleksje po książce przedstawic koledze, z ktorym pływaliśmy se na basenie, który jest, co mu powiedziałem, nieświadomym produktem środowiska udeckiego i ich mitów i więźniem wizerunku J.K. tam stworzonego.
Tłumaczyłem mu że to uniwersum "pięknych postaci" Geremków i Kuroniów nie stworzyło nikogo i niczego własnego, poza mitami, przez swoje unoszenie się nad ziemia, oderwanie i zawieszenie wśród bombek.
Można oglądać Il Divo, albo czytać Czas na Zmiany i widziec tam rozne natężenie konfrontacji popularnego wizerunku polityka z realiami z jego codziennego życia i jego otoczenia.
Pamiętam tę książkę. Byłem wtedy bardzo zaangażowanym kaczystą i nawet myślałem o zapisaniu się do PC.
Warto?
Zdecydowanie, porządkuje, ale świat staje się gorszy.
Teraz czytam Księgę Dżihadu, ale na razie nie wiem czy warto, choć początek zachęcający.
Z tego co mi mówiłeś to lepszy. Bo obala jakieś kolorki i zabawy w drużyny krajowe czy ideolo i pokazuje że wspolne efetowne działanie jest istotniejsze niż wymyślone podziały.
Ksiundza Psora Chrostowskiego dzieło o Świętym Szawle przeczytałem już dawno temu, tzn. jakieś dwa lata temu bodajże. Aktualnie czytam materiał źródłowy, czyli zachowane w całości (o dziwo! sic!) protokoły Egzekutywy PZPR z lat 1980-89, lokalnej instancji oczywiście ☝
"Szepty" Orlando Figesa. Jest to opis losów dużej grupy Rosjan - ofiar stalinizmu. Uderza niereprezentatywność materiału - prawie wszyscy bohaterowie to albo członkowie KPZR albo ich rodziny. Podobne wrażenie miałem zresztą przy lekturze Archipelagu Gułag - niekomuniści byli dla autora nieinteresujacy. JednakSzepty to wartościowa lektura, pokazująca sporo realiów z życia CCCP.
To jak z mrowiskiem, obserwując pracę mrówek, widzisz ich krzątaninę natomiast jak zobaczysz ich prawdziwe zachowania, to sympatia lekko maleje. Tak samo z tą książką, wyjaśniając pewne mechanizmy, ukazuje plugawość pewnych zachowań.
Traderzy powinni zostać powywieszani
W ostatnim rozdziale "Kajś" autor pisze więcej o swoim pochodzeniu i czy faktycznie takie mieszane... Ale to spoiler, więc już proszę sprawdzić samemu
"Kajś" to też ciekawa książka... Nie jest tak radykalna, jak się spodziewałem, a najostrzejsze i najbardziej absurdalne tezy są włożone w usta rozmówców.
"Świat jest komedią dla tych, co myślą i tragedią dla tych co czują. Dlatego Demokryt się śmial, a Heraklit płakał".
Horacy Wallpole
Twardoch i Sternberg
polecam
o tota lita ryzmie i uwodzeniu przez wodzów
„Wspomnienia z domu umarłych” ja nie wiem jak mi to umknęło jak czytałam wszystko co związane z więzieniami na wczesnych latach studiów.